kelimesi ‘deni’ den gelir ve ‘daha aşağı’ anlamındadır. Yani dünya cennetten imtihan için geçici ve kısa süreli uzaklaştırılan insan için cennete nispetle alçak bir yerdir. Ve dünya insan için ana vatanı olan cennetten uzak olduğundan tam anlamıyla gurbettir.

İslami literatürde en kestirme ifadesiyle iman, (iman konularını) “kalb ile tasdik” “kalb ile tasdikten sonra dil ile ikrar” ya da aktüel ifadeyle ‘katışıksız kesin inanç’, ya da “(dinin) doğru bilgilerinin doğrulanmışlığını[1] bütün kalbiyle tasdik ‘diliyle ikrar’ edilmesi” şeklinde ifade edilebilir. Yani bütün şüphelerin bertaraf edildiği, ruhun, vicdanın, kalbin kısacası anlama, kavrama ve karar veren melekelerin dingin bir şekilde bilgi ve inancın kesin ve mutlak şekilde kabulüdür iman. Bu yönüyle iman bilme(k) ve inanma(k)tan farklılık arz eder.