Güneşin her sabah yeniden doğduğu gibi bende başlayan her yeni güne yaşama zevkimi kaybetmeden içimde beslediğim umutlarımla bakıyorum. Büyütüyorum onları içimde yükseğine ulaşılmayan dağlar kadar, sonra eteklerindeki vadilerde geziniyorum, her çiçekten ayrı bir ilham, ayrı bir ibret alıyorum.

İnsanoğlu ne garip bir yaratıktır. Çevresinde bin bir türlü ibretli hadise gerçekleşir de bunlardan kendisine ders almaz. Kur’an-ı Kerim’in yüzlerce yerinde Rabbimiz: “Düşünmüyor musunuz, akıl erdirmiyor musunuz?” buyurarak bizleri tefekküre davet ediyor.