Göz gördüğüne alışırmış derler. İnsan neyi görür nelerle beraber yaşarsa, hayatında hep yanında olmasını arzu eder. Kim bilir bülbül ile kafes sözü buradan çıkmıştır. Beşerin göz hafızası gördüklerini bilinmeyen bir şekilde

Bugünkünden daha asil ve vakurdular. Eski ramazanlarda aileler yer sofrasına oturur, sevgi ve muhabbet içerisinde iftarlarını ederlerdi. Kaşıkların ahenkli sesi sanki doyumsuz bir ritim oluştururdu.