Bir rüya gibi yaşantı, bazen uzaklarda bazen de yakınlarda. Anlatmak istediğin olguların çokluğu boğarmışçasına düğümlenir. Dışa vurmak için kendinden sebepler ararsın. Bazen bir tebessüm bir bakış yetebilir. Anlamsız yüreğimin köşelerinde ukdelenmiş sözcüklerin yetersiz kalışı hüzne boğuyor bu garip yolcuyu.

Sözler, sesler, duygular, umutlar, hayaller ve beklentiler. Bir anda hepsinden yoksun kalıyoruz. Bunu elbet isteyerek yapmıyoruz. Bir şeyleri, birilerini kaybediyoruz. Kaybettiklerimiz bizlere bir çok şey öğretiyor. Mesela;