Meğer Çin’e gönderecekmiş it dolu tırları. Düşün, düşün… hiçbir şey anlamamıştım. Ne yapacaksın? diye de soramamıştım. Büyük gemilerle, uzun sayılabilecek bir yolculuktan sonra Çin’e gidecekmiş itler. Onun deyimiyle, itler.

Ay ışığı pencereden sızıp ortalığı hafiden aydınlatınca, yüreğindeki korkudan sıyrıldı. Avlunun direğinde asılı duran hurcu aldı. “Böyle çaresizce oturmak olmaz. Lanet olsun alçaklara.”