Bir ayrılığın ardından; ağlayan bir çift göz yaslamış sırtını, acıların kuytuda kalan köşküne. Bitmeyen ve bitmeyecek bir duadır, geceden kalma düşlerin düş ardı yollara yazdıkları.

Soğuk bir rüzgar esiyor, cümlelerimle satırbaşlarının arasından, zamana acı değiyor, acıya gözyaşı… Ürperiyor güldalı, ele batmayan dikene kan değiyor ve bir ironi başlıyor derinlerden.