Annemmm, anneciğim… Yürekten öyle bir koparak söyleriz ki adını, duyan feryat figan ediyor sanır. Çileli, yazgısı kara, canımızdan öte,

Bazen yalnız bir ruhun çırpınışları gibi içimdeki bu tuhaf kaygı. Neden olduğunu bilmediğim meçhul bir geleceğin köhnesindeyim. Yaprak yaprak dökülüyor sanki zaman, geçmişin güzel anılarından. Önümde bir bilmece var çözümsüz,