İnsan özünün gürleşmesi ve ruhun belirginleşmesi “kişinin istediğini yapması” olarak anlaşılmaması gerekir. Özgürlük kesinlikle diyebiliyoruz ki; kişinin her dilediğini yapması değildir. Özgürlük; istediğin her şeyi sınırsız yapmak ve soytarıca bir hayat sürmek olsaydı; şüphesiz ki hayvanlar en özgür varlıklar olurdular. Hayvanlar özgür değildirler, onlarda “öz” değil içgüdü(çevreye göre yaşama) vardır. Onlarda “öz” yoktur. İnsan da ise “öz” vardır. Kelime anlamında da anlaşılabileceği gibi bu “öz”ün yakalanması “gür” bir şekilde ortaya çıkması özgürlüktür. İnsanın özü canlıdır, dinamiktir. Ne yazık ki bembeyaz bir yaprak gibi olan İnsan zihni/aklı/düşüncesi/özü veya ruhu deneylerle/tecrübelerle doldurulur.

Savaşın en yoğun olduğu yer neresidir? İnsanın nefsidir öyle değil mi? Ortaya koyduğumuz değerler neyin belirtisi? Neler pusulamız olmuş, nerelerde gezinir, kimlerle tokalaşır? Kimlere “merhaba” deriz?