Hazal SEYİTOĞLU BEYİN RİTMİ “1915’te Osmanlı Ermenileri’nin maruz kaldığı Büyük Felâket’e duyarsız kalınmasını, bunun inkâr edilmesini vicdanım kabul etmiyor. Bu adaletsizliği reddediyor, kendi payıma Ermeni kardeşlerimin duygu ve acılarını paylaşıyor, onlardan özür diliyorum.”  Günlerdir düşünüyorum. Özür dilemek ya da dilememek… Bütün melese bu (mu?) Aslında bu yazı bir parça da olsa kendimi anlama yazısı olacak. […]

Sonsuzluktan.bakilikten faniliğe selam …  Evet bu sözler fanilere selamımdır benim. Dünya da, sicak yataklarında, huzurlu yuvalarında ebedi kalacaklarını zannedip, öylesine umarsız, öylesine duyarsız, öylesine acımasız olanlara! Yani  sizlere….Kimim mi ben? Söyledimya! Sonsuzluğu kendisine mesken edinmiş ‘kimsesiz, unutulmuş bir şehit’. Sahi tanırmısınız benı? Haberiniz var mı parçalanan bedenimden, haberiniz varmı yitip giden hayatlarımızdan, haberiniz var mı […]