7 yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı. 8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı… 10 yaşında yüzü kanlar içinde kalacak şekilde, yeni okulundaki hocasından dayak yedi.

Turgut Cansever’le birlikte çok sohbet etmiş olmanın, kurduğum kültür merkezinde bir çok etkinlik yapmış olmanın hazzı ve hüznü birlikte geliyor ruhumun sokaklarına.Gerçek bir aydın, gerçek bir mimar ve gerçek bir İstanbul beyefendisi tanımanın rüzgarı dolaşıyor zihnimde.