Doğuştan görme özürlü olan adam zifiri karanlık bir gece yarısında, özründen dolayı kazanmış olduğu ezbere yol bulabilme yeteneğini kullanarak yürümeye devam ediyordu. Görme derecesi sıfır olduğu halde elinde yanmakta olan bir fener taşımaktaydı. Karşıdan gelmekte olan şahıs ile yüz yüze geldiklerinde,

Mavi bir yaz sabahıydı. Gölün duru  suyuna çamların ferah görüntüsü yansımıştı.. Orta yaşlı garson kahvaltı hazırlığı için masayı düzenliyordu. Önce sana sordu. “Ne alırsınız hanımefendi? ”Sen gözlerindeki ışıltılı sevinçle söyledin: “Bal, reçel, Ezine peyniri, yeşil zeytin ve ince belli cam bardakta açık çay”