Yaşam gidilmesi gereken bir yol, yolculuk ise ben ortalarında sayılırım bu yolun. Ama hala çocuğum ben… Ve bu dünyanın tüm olumsuzluklarına, zorluklarına, çocukluğuma rağmen

Sen göçüp gidince kırıldı kolum kanadım. Acın hala taptaze, yatağın sıcak, kokun tenimde… Dün yine sensiz sabahladım. Eve sığmadım kendimi sokaklara attım… İnadına yağmurlarda ıslandım… İçim bomboş, kaldırımlarda dolaştım… Gözlerimde yaş kalbimde sızı, ben nasıl unuturum seni…