Onca yazılar yazdım, ağladım, inledim, haykırdım. Hepsini okudun. Ve ‘’neden bana yazmıyorsun kızım’’ diye 1 kez bile sormadın! Fütursuzca gezdiğim, en temiz yürekte nefes alıp verirken, hayallerden

Yaşam gidilmesi gereken bir yol, yolculuk ise ben ortalarında sayılırım bu yolun. Ama hala çocuğum ben… Ve bu dünyanın tüm olumsuzluklarına, zorluklarına, çocukluğuma rağmen direnebiliyorsam bu senin sayende. Çünkü bu çocuk senin eserin…