Bir destan yazılmış, bir kader çizilmiş, Yüreği patlatan iman dolu insanlar, alevden tufanlar… Kan fışkırmış yerden, ölüm dökülmüş gökten. Günler geçmiş üstünden, yıllar kurutmuş destanın yapraklarını, asırlar beklemekte duygusuzlaşmaları…

(Çanakkale ruhsuzluğunun neresindeyiz) “bir asker için mutluluk veren bir şey varsa, Türklerle omuz omuza savaşmaktır diyebilirim. Fakir insanlardı; buğday kırığından yapılmış çorba en önemli yemekleri idi; sağlıksız  su içerlerdi; çamur barınaklarda yatarlardı; fakat en modern silah ve araçlarla donanmış düşmanlarına karşı aslanlar gibi savaşırlardı. Bu