17 Ağustos depremi tüm ulusta kapanmaz bir yara olacağını düşünüyordum. Bütün acılar unutulurdu da bu çapta olan bir felaketten büyük dersler çıkartacağımızı ve unutmayacağımızı zannediyordum. Hepimiz o günleri hatırlarken halen tüylerimiz diken diken oluyor ve gözlerimiz doluyor. Ne aileler, ne hayatlar kaldı, o deniz kumundan yapılan çürük binaların altında.

Dünya biliyor.17 Ağustos 1999 günü ülkemizde müthiş bir sarsıntı yaşadık… Marmara Bölgemizde binlerce can yok oldu, on binlercesi yaralandı, yüz binlercesi de evsiz, işsiz ve kimsesiz kaldı. 45 saniye içinde depremden de öte neredeyse bir “kıyamet” yaşandı.