Esra Odman’ın Öykülerini Okudum..
Arada bir okuduğum kitaplara değinirim. Film, tiyatro, müzik, türkü, şiir de yazı konusu olacak özellikte ve güzelliktedir. Ama öykü hep öncelikli.Derseniz ki, “yaşam bütünüyle bir yazı okyanusudur”, buna da itirazım olmaz.
Esra Odman iyi öykücü. Üretken, gizemli, ince fikirli..Kitapların, öykülerin teknik, edebi, eleştirel değerlendirmesi ayrı bir uğraş ve yazı konusu.
Bu yazıda daha çok okunan öykülerin zihnimde ve içimde uyandırdığı hissiyatları paylaşayım istedim.
Kitaplarının adı da çekici, düşündürücü. Bana ulaştırdıklarından biri;”Gölgesi Bedenim”,diğeri de “Göründüğü Gibi Değil”.
“Gölgesi ışık saçan bir geleceği” isteyen, dileyen yazar Esra Odman..
Tarihi yeniden okumaya, araştırmaya ve yorumlamaya meraklı olduğunu düşünüyorum yazarın.
İki öyküsünden örnek vereyim: Unutulmuş Bir Yıldönümü Hikâyesi, Göründüğün Gibi Değil.
Tadını, inceliğini her okuyuşta yeniden, daha derinlikli almaktasınız. Hikâye atmosferi çekiyor sizi içine.
Kör Nokta’da “boşluk bakışlarımın biçimini alıyor” diye başlıyor. Daha bu cümlede sarsılıyorsunuz. Yazı çekti beni. Cümleler sayfaları, sayfalar da öyküleri kovaladı durdu ve geldik bu yazıya..
Yaşamda, yaşantılarda, belki ömür parantezinde hep soruları, yer yer sorunları, sorgulamaları var öykücünün.
“Hayatı sorgulamak için geç mi kaldık acaba?...Hayat nelerin toplamıdır?...”(Gölgesi Bedenim, Yol Ayrımı, sf;19)
İşte yazı ortaklığının, yazı serüveninin, okuma hazzının sessiz ama evrensel iletişim sırrı burada.
Yaşananların başka biçimlerde de yaşanabileceklerinin kapısını aralayacak temel sorular..
Yaşamın kalıbı yok, bir Esra Odman öyküsü okursunuz yaşamınızda yeni kulvarlar açılır. Ya da aynı yollarda daha hızlı gider, yepyeni üretkenliklere ulaşırsınız.
Sizi, bizi farklı derinliklerde kulaç atmaya özendirir bazı yazarlar. Zenginleşir,yepyeni yüksekliklerden daha geniş ufuklara uzanır bakışlarınız..
İnce mizahları da görürüz Esra’nın hikayelerinde..
“On iki ay taksitle düşünme veriyoruz hepinize..” cümlesinin yer aldığı Savaşın Son Şarkısı öyküsünde evrensel bir iletinin seslerini duyarsınız.
Severek, düşünerek, belki arada bir üzülerek, umudu özleyerek, yer yer gülümseyerek okuyacaksınız Esra Odman’ın içten, akıcı, yalın öykülerini..
Ama olsun, hayat da zaten tüm duyguların, düşlerin, düşüncelerin yalın toplamı değil mi?
Gerçek hayatlara, yaşamın sadeliğine çok saldırılar oldu son 30 yılda.
Bizi bu yeni yalan zamanlardan kurtarıp, tekrar insanlığa çağıran gerçek edebiyatın güzel örnekleri var Esra’nın kitaplarında.
Bir Pazar akşamı Ali Ekber Çiçek türküleri dinledikten sonra yeniden okudum bir çırpıda bu öyküleri..
Türküler ne kadar sıcaksa öyküler de o denli ısıttı içimi..
Yazarın deyimiyle, “gölgesi ışık saçan geleceğe…”, özlemle, umutla..
Ne Güzel
Nisan 18th, 2010 at 16:03Son cümlenin aşığı oldum....
Esra Odman okunası öyküler yazan iyi bir yazarımız...
Teşekkürler Barış;
Ne güzel değil mi, yaşamda, yazında insanın cümlelerinin olması..
Yazarlara belki de en güzel dilek şu olabilir:
"Cümlelerin artsın"
Yazalım, yazmayalım hepimizin sözleri artsın, yazıları çoğalsın, yazının, sözün gücü barış, ve huzur getirsin..
Nisan 18th, 2010 at 17:48Sevgili Barış,
Nisan 22nd, 2010 at 23:30çok teşekkür ediyorum güzel sözleriniz için.
Halit Bey'e de buradan bir kere daha kaleminize sağlık.
Esra Odman'ın öykülerini dergilerde okuyordum. İlk kitabı "GÖLGESİ BEDENİM" le karşılaştım daha sonra.Renklerin, kokuların, duyarlılıkların harmanlandığı öyküleriyle. İkinci kitabı "GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL" de daha da olgunlaşmış Esra Odman'ın kalemi.DIŞINDASIN ve İÇİNDESİN adlı iki bölümden oluşmuş kitabı oldukça iyi kurgulanmış 15 öyküden oluşuyor. Okumak gerek diye düşünüyorum, okunmalı bu öyküler. Üçüncü kitabına doğru yol alan Esra Odman'ı kutluyorum.
Nisan 25th, 2010 at 21:52Teşekkürler Gönül Hanım,
Yorumların öğretici.
Okumak iyi geliyor. Yazmak iyi gelmenin ötesinde insana en güzel "sıcaklığ", insan sıcağını veriyor.
sevgilerle..halit
Nisan 28th, 2010 at 15:29Sevgili Esra'nın öykülerini ben de severek okuyorum. Onun hakkında tek bir şey söyleyebilirim; kesinlikle bundan otuz kırk yıl sonra adını duymaya devam edeceğiz... Halit Bey'in kalemine sağlık bize söyleyecek çok da fazla bir şey bırakmamış...
Nisan 30th, 2010 at 19:01