ESHOT Teyzeleri…
Duydunuz mu?
Gördünüz mü?
Ben ne gördüm, ne duydum.
Ama öylesine anlatılmış ki…
İsmine de, efsanesine de vurulmamak mümkün değil.
Ama nerede?
*
İzmir Kalkınma Ajansı’nca desteklenen Konak Belediyesi’nce basılan ve dört dilde basılan “ İzmir’in Gizli Kalmış Cevherleri” kitabında adı geçiyor.
İzmir dişil bir kentmiş.
Dişil kent ise: kadının sosyal, ekonomik ve politik alanda varlık gösterdiği, sokak ve mekanların onlar için güvenlik olduğu, kendilerini rahatlıkla ifade ettiği anlamındaymış.
Ve dişil kentlilik kapsamında, İzmir’de insanlar otobüs-metroda sohbete dalar, yaşlılar gençlere hayat dersi verirmiş.
“ ESHOT Teyzesi” kavramı bu nedenle yaratılmış.
Teyzeler, gençlere yol göstermeyi görev edinmişler.
*
Kitaba masraf edilmiş, emek harcanmış.
Kalabalık bir kadro, çok yönlü çalışılmış.
Bütünlüğü kutlarken, giriş yazısında yer alan “ESHOT Teyzesine” taktım, merak ettim.
Önceleri yaygın terbiye vardı.
Otobüste yaşlı ve özürlülere yer verilirdi.
Bugün alışkanlık bitti.
Oturan genç, ya kulağındaki müziğe eşlik eder, ya elindeki telefonla mesaj çeker.
Arkadaşı varsa muhabbete girer.
Önünde, yanında bekleyen teyzeyi, amcayı görmezlikten gelerek ‘es’ geçer.
*
ESHOT teyzesi aslında güzel bir sosyal proje.
Eksikliğimden olacak hiçbir yerde rastlamamıştım.
Varsa daha da geliştirilebilir.
Yoksa model olsun diye yaratılabilir.
Otobüste veya durakta bir teyze, gençlere yol gösterip, doğruyu gösterecek.
Belki de yaşamından kesitler sunarak anlamlı mesajlar verecek.
Her şey güzel de, ESHOT teyzelerini bulmak gerek.
*
ESHOT Genel Müdürlüğü, “Operasyon tokatları” yemeden önce “Yolcu memnuniyeti” anketi yaptırırdı.
Genelde yüzde 80’in üzerinde yolcuların memnuniyeti tespit edilirdi.
Neyse…
Şimdi bir anket yapsa da yolculara “ESHOT Teyzesi gördünüz mü?” diye sorsa.
İzmir’in Gizli Kalmış Cevheri’ni ortaya çıkarsa.
Bilenleri mutlu etse, bilmeyenlere öğretse!
*
Onlar mı bize küstü?
Biz mi onları kaçırdık?
***********************
