: “Ermeni Mezâlimi”ni Unutmadık, Unutturmayız! (II)
GÜL DİKENİ
HAYKIRMAK İSTİYORUM!
Kazma, kürek, balta, satırla savaştı atan,
İstiklâl Harbinde; çaresiz, mahzundu vatan,
Cihad-ı Ekber’de, güç verdi ulu Yaratan,Şehitler tümsek, yığın, kurtuluşa can katan,
Düşmana “Düşman” diye haykırmak istiyorum. KEMÂLİ
Zihniyetleri belli mahut ve malum bazı medya organları tarafından, Erdoğan’ın bu açılımını fırsat bilerek Ermeni Lobilerini, Ağababalarını harekete geçirdi. Başbakanla görüşmeler, anlamlı hediye takdimleri, ziyaretler gırla gidiyor.
San ki bir zafer havası içinde uçuyorlar..
Türkiye Ermenileri patrik Vekili Aram Ateşyan’ın malum kıyafeti, boynundaki haçı ile şovmenliği sözüm ona barış köprüsünde (!) yerini buldu.
Kalemini budaktan sakınmayan, zaman zaman doğruların üzerine parmağını basan bir dostumun bana mesajında şöyle diyor.
“Ermeni dönmeleri geçmişte, sinsice saldırıyorlardı. Şimdi ise gün üstüne çıktı.
Dün laik çağdaş görüntü altında Ermenicilik oynayanlar, soykırım iddialarının papağanlığını yapanlar vardı.
Ermeni terör örgütü Asala terör örgütü yerine PKK’yı kurdular. Kürt kimliği şemsiyesi altında kanlı saldırlar yaptılar.
O da başarılı olamadı. Açılım saçılım süreci adı altında ihanet yapılanması sürerken, bu kez üçüncü sacayağı olan İslamcı görüntülü kanı bozuklar İslamcı kimlikleriyle sahnede yerlerini aldılar.
Laik çağdaş örgütlerde veya İslamcı tarikat ve cemaatlerde yuvalanmış İslamcı dönme Ermeniler ve terör örgütünde yer alan Marksist Ermeniler nerede?
Onlar siyasetçi kimliğindeler.
Onlar gazeteci kimliğindeler.
Onlar akademisyen kimliğindeler.
Onlar sivil toplum örgütü temsilcisi kılığındalar.
Rum isyanından sonra boşalan Osmanlı hariciyesine yerleştirilen Ermenilere, Osmanlı Devleti'ne hizmetlerinden dolayı Millet-i Sadıka adı verildi.
Osmanlı döneminde el üstünde tutuldular.
Devletin en önemli görevlerine getirildiler.
Cumhuriyet döneminde müzikten, sanata, her alanda değer gördüler.
Ama onlar kin nefret ve öfkelerini yenemediler.
Anadolu topraklarında kardeşçe barış içinde huzur ve güven içinde yaşamayı içlerine sindiremediler
Tarihi gerçekleri tersyüz etmeyi varlık nedeni sayıyorlar.
Türkleri katil ilan eden kitaplar yayınlıyorlar, makale yazıyorlar.
Nefret söylemciliğini kimlik haline getiriyorlar
Türkler içindeki uzantıları ile Hepimiz Ermeni'yiz, grubu oluşturmayı başardılar.
Hepimiz Ermeni'yiz, diye sokaklara düşüyorlar.
Kalem oynatıcılarını el üstünde tutuyorlar.
Türkleri daraltmak, bunaltmak, ezmek için ellerindeki bütün imkanı kullanıyorlar.
İlmi gerçekleri tersyüz ediyorlar.
Bütün bulguları çarpıtıyorlar.
Kışkırtıcılıkları, nefretleri, kinleri her an canlı tutuyorlar.
Kalemlerinden kin nefret öfke kokuları akıyor.
Tek dertleri Türklerdir, Müslümanlardır.
Her sokağa düşüşlerinde kinlerinin, nefretlerinin şiddetini daha artırıyorlar.
TC’nin devlet dairelerinden silinmesini istiyorlar.
Türk Milleti’ni ağızlarına almazlar.
Onlar ne kadar vatan haini varsa onlara övgü düzerler.
Geleneksel Türk ve Müslüman düşmanlığının gizli sinsi alçak savunucularıdır.
Onlar; içimizdeki dönmelerdir. Türk ve Müslüman isimleri taşırlar ama gönülleri kalpleri hınç doludur.
Onlar; Müslüman görünümlü Gürcü, Rum, Yahudi ve Ermeni dönmeleridir.
Ajite etmek, nefret kusmak kimlik kişilik yaşam amaçları olmuştur.
Vatan evlatlarını kirli niyetlerle suçlamak, zan altında bırakmak, karalamak amaçları olmuştur.
Rum, Gürcü, Yahudi, Ermeni kimliklerini taşıyan ve bu ülkenin asıl vatandaşları olanlardan hainler çıkmaz. Onlar gerçek kimlikleriyle varlıklarını sürdürmektedirler.
İhanet içinde olanlar; kimlik değişimi içinde zehir kusanlardır.
Türkiye Cumhuriyeti'nin bütün vatandaşları; eşit, uluslararası hukukun ve Anayasa'nın teminatı altında barış içinde kardeşçe yaşamaktadırlar.
Sorun, Ermenilerle değil, Batılılarla. Ermeni sorunu dediğimiz şey, Ermenilerle değil, emperyalistlerledir.
Türk Milleti kışkırtıcı tipleri iyi tanımalıdır.”
Anlayanlar için yazımı bir şiirimle noktalamak istiyorum:
HAYKIRMAK İSTİYORUM!
(ERMENİ DİASPORASINA)
Yıl dokuz yüz on sekiz, zamanı unutmuşum,
Esâret zincirinde yaslarını tutmuşum,
Soluk benizlerde ruh, kuru lokma yutmuşum,
Babasız yavruları, yetimi okutmuşum,
İntikam yemin edip, haykırmak istiyorum!
Kadın erkek Taşmağazalara dolduruldu,
Yerde kaldı ekinler, bağ, bağban solduruldu,
Beşikte yavru, merekte nine boğduruldu,
Nice hamile gelin, doğmadan öldürüldü,
Sina Çölüne gidip, haykırmak istiyorum!
Yıkıldı türbeler, kalmadı üstünde taş,
Süngüler ceninlerde, kesildi sayısız baş,
Kan akıttı Moskoflar, Ermeniyle can gardaş,
Düşmanı iyi tanı, tarih yazıyor dadaş,
Küllenen gerçekleri haykırmak istiyorum!
Bayburt Kalesinde dalgalanır şanlı bayrak,
Milis elinden alındı,yere düşmeyen sancak,
Allah’ın önünde diz çöker, eğiliriz ancak,
Destan-ı Milliyi nesillere anlatacak,
“Ya İstiklâl, Ya Ölüm!” haykırmak istiyorum!
Kazma, kürek, balta, satırla savaştı atan,
İstiklâl Harbinde; çaresiz, mahzundu vatan,
Cihad-ı Ekberde, güç verdi ulu yaratan,
Şehitler tümsek, yığın, kurtuluşa can katan,
Düşmana “düşman” diye haykırmak istiyorum!
Masal değil kardeşim, “Bayburt Destanı”,
Sen şehit torunu, oğlusun; ecdadın tanı,
Kopdağında nöbette bekler, şüheda kanı,
Şahit olur söyler, anlatır, recebin hanı,
ŞehitOsman tepeden, haykırmak istiyorum!
“Ermeni Mezâlimi” Türkün “Kara Kitabı”,
Ekmeğimizi yedin, sonra da kuyu kazdın,
Yalan soykırım yazan, duysun doğru hitabı,
Kemik sana fazla geldi ki, azdıkça azdın,
Kızıl örtü kaldırıp, haykırmak istiyorum!
Yirmi Bir Şubat günü, Bayburt’um temizlendi,
Tarihi nice gerçek,yalanlarla gizlendi,
Doğru yazan kalemler; şan,şerefle izlendi,
Kurtuluş destanında yeni ruh filizlendi,
Saat kule önünde, haykırmak istiyorum!
Kelime-i Şehâdet, kubbendeki kefenin,
Vatan damarda, ” İkinci Plevne” bedenin,
Kemâli sana kurban, binlercedir nedenin,
Burc-u Hisar ser çekmiş, Darül Celâl’de senin,
Bayrağın gölgesinde, haykırmak istiyorum!
