Empati Yolculuğu
EMPATİ YOLCULUĞU
İsabetli adım atmak ve insani kararlar vermek için çapı geniş mesafeden bakmayı bilmek gerekli. Ama nasıl? Her konunun kendimize dönük yüzüne bakarken tersini ve arkasını da görebilmeyi başarmaktır esas olan. Bir resmin her açıdan görünüşü nasıl değişiyorsa olayların ve düşüncelerin de bakış, görüş ve mesafesine göre görüntüsü, etkisi değişecektir. Görsel olarak nasıl birbirine benzemiyorsa insan; huy, karakter, kişilik olarak ta benzemediklerini hepimiz biliyoruz. Olaylara verilen tepkiler, dayanıklılık biçimi ve süresi, yorumlaması, anlatılması her birinin farklıdır. Aynı anne babadan doğan, aynı evde, aynı şartlarda büyüyen çocuklar arasında bile inanılmaz farklılıklar vardır...
Aynı sınıfta aynı dersi alan, aynı hocayı dinleyen öğrencilerin o dersi ne kadar farklı algılayıp, anladıkları yazılı kağıtlarından belli olmaz mı?...
Birden fazla ressamların önüne aynı objeyi koyun. Mesela bir vazo. Aynı süre içinde vazonun resmini isteyin. Her biri aynı vazoyu çok farklı biçim ve tonda yansıtmış olacaklardır tuvale…
Her bakış açısının da bir değil binlerce zıddı veya benzerinin olacağını bilmemiz ve görmemiz gerekir. Bulunduğu konum itibariyle her insan aynı noktayı farklı yerlerden görüp değerlendirecek, yorumlayacak, hissedeceklerdir.
Sadece kendi bakış açımızı doğru kabul edip üzerinde diretmek yanlışların en berbat olanıdır. Kendi penceremizden sıyrılarak biraz da başka insanların bakış mesafelerini düşünsek ne hoş olurdu. Önce yakınlarımızdan bu işe başlamak şartı ile halkayı genişlete genişlete tüm insanlığa yayabiliriz. İnsanlardan toplumlara kadar ne hoş bir âlemde gezersiniz. Empati yapmak en eğlenceli ve istifadeli bir seyahattir.
Fakaaaat! Bu gezinti için yol bileti biraz pahalıdır. Her insan bu bileti alamıyor maalesef!
Zengin, fakir, kıdemli kıdemsiz fark etmiyor. Empati yapabilmek için yetenek geliştirmek gerekiyor! Empati yeteneğinin çapı da kişiden kişiye değişiyor… Kimisi çok sevdiği bir kişiden başkasını anlamaya yanaşmıyor. Kimisi yakınlarını atlayarak, Fizan’daki insanların bakış açısını görmeye kalkışıyor… Kimisi kendisini bile atlayarak dünyaya panoramik bakmaya çalışıyor falan…
Bazıları da kendi görüş mesafesinden başka bir mesafeyi asla görmemek için ayak diretiyor. Herkesi de bu görüşü görmek zorundaymış gibi kabul ediyor…Bunlarının olmayan çapına zaten söyleyecek bir söz yoktur. Çünkü durumları vahimdir, patolojiktir.
Yeter ki insanda azıcık da olsa empati belirtisi bulunsun. Çapını genişletmek veya daraltmak mümkündür, elimizdedir. Birazcık kavrama, anlama mesafesi olanın, empati gücü çok büyük boyutlara ulaşabilir.
Kendi penceremden nelerin göründüğünü zaten biliyorum. Önemli olan başkasının penceresinden alem nasıl görünüyor, onu tahmin edebilmektir, empati.
Sabırla yaklaşım ve bilgi bilgi bilgi gerekli olan malzeme… Empati hoşgörüyü, hoşgörü sevgiyi doğuracaktır...
Sevgi ile yaklaştığımız her karanlık ağaracak, siyahlar aklanacak, bize olumsuz, berbat, kötü, çirkin gibi görünen her olgunun olumluya, hayırlıya, güzele, iyiye dönük bir yönü mutlaka vardır. Önemli olan onu görebilmektir.
Her beyazın zıddı kara, kara yoksa beyazın anlamı var mı ola?
Çirkinlikler, güzelliklerin ifşası için yaratılmış değil mi?
Öyleyse neden bu kızgınlığımız çirkinliklere?
Empati yolculuğu nasip olsun herkese
HOŞGÖRÜ; NEFRETİN ZEHİRİ, SEVGİNİN BESİNİDİR…!
Asuman Soydan
Çirkinlikler, kötülükler kıymet bilirliği, vefakar olmayı sağlar...
Aralık 16th, 2010 at 14:41Sayenizde empati kurma yeteniğimiz gelişti, teşekkürler...