Eleştiride Yapıcı Olmak
Siyasi eylem ve düşüncede yapıcı olmak, her meseleye pozitif bakarak eleştiri yapmak, eleştirdiğimiz yapı veya kurumla aynı ideolojik düzlemde olmayı gerektirir.
Farklı ideolojik yapılara sahip kişilerin veya kurumların birbirlerini eleştirmesi, her zaman yapıcı olmayabilir.
Bazen bir kokuşmuş kurumu eleştirmek yerine, yenisinin konulması, eleştiriyi tümden ortadan kaldırabilir.
Günümüzde iktidarın eylem ve söylemlerini farklı ideolojiden bakarak eleştirmek pozitif değilmiş gibi görünebilir.
Eleştiride her zaman pozitif olmak, muhalefette pozitif muhalefet yapmak, her zaman mümkün olmayabilir.
Böyle olsa da, eleştiri düşünceyi geliştirir. Yeni yaratımların ortaya çıkmasına sebep olur.
Eleştiride yapıcı olmak ifadesi oldukça iddialı bir yaklaşımdır. Eleştirinin karakterinde, ortaya konana bir karşı çıkış olduğu için, eleştirinin kendisi negatif bir şeydir. Negatif olmak zorundadır.
Eleştirinin üslubundan söz ediyorsak ki, bu başka bir şeydir. Eleştiri hararet değildir. Eleştiri elbette bir yağcılık değildir. Soruna başka bir yaklaşım tarzıdır. Ancak ortaya konan yeni bir şeyin kendisi negatifse, negatife yaklaşım zaten negatif olur.
Maddi üretimin içinden gelen kişilerin yapıcı eleştiri yapmaya daha yatkın olduğu söylenir.
Eleştirel akıl başlı başına bir sorun olsa gerek, yapıcı da olsa, yapıcı olmasa da, eleştirel akıl hep vardır. Var da olacaktır.
Eleştiride yapıcı olmak, galiba eleştirdiğimiz kişi veya fikirle biraz fikirdaş olmak anlamını geliyor.
Böyle bir teorik yaklaşıma neden ihtiyaç duydum derseniz; televizyonlarda görüş bildiren, akıl yürüten, eleştiri yapan kişilerin çoğunlukla aynı ideolojik yapılardan gelenler olduğunu görürüz.
Eğer biraz farklı bir fikir ve düşünce duymak istiyorsak, farklı ideolojiye sahip kişilerin ekranlarda karşı karşıya gelmesi daha izlenebilir olur.
Galiba eleştiride yapıcı olmak, ötekine teslimiyet anlamına da gelebilir.
Bülent Esinoğlu
bulentesinoglu@gmail.com
