Dualarımız Sizinle Yollarımız Açık Olsun
Telefon çaldı? Arayan çocukluk arkadaşımdı. Hayatı, güzel ülkemde yaşayan genel insan profillerinden farklı değildi onun da. Gelecek kaygısı vs bilindik konulardı yani altı üstü kafasını meşgul eden.
Ancak sesi o kadar umutlu geliyordu ki, benim o karamsar tutumlarım dahi değişiyordu bir anda...Şu anda her Türk genci gibi, atalarına, devletine, milletine karşı olan minnet borcunu, görevini yerine getirmekle meşgul . Acemi birliğinde ve kısa bir zaman sonra dağıtım iznine gelecek. Konuştuk bir süre. Sonra dedi ki, sırada bekleyenler var dostum, kendine dikkat et. Sanki askerde olan o değil de benmişim gibi. Yorumları size bırakarak kaldığım yerden devam ediyorum. Evet bu anlattıklarım bir hikayeden ibaret değil. Şimdi ise gelelim bunu neden anlattığıma...
Şaka gibi değil mi? Demokratik olma yolunda ilerliyoruz. Siyasi partilerimiz demokratik bir şekilde birbirlerini kötülemekle meşguller. Biri bir hata yaptı mı, yanış konuştu mu olabildiğince birbirlerine yükleniyorlar. Hani hepimiz ülkenin bekası için siyaset yapıyorduk. Şimdi ne oldu da hala aynı ülke içerisinde düşmanca yaşıyoruz. Muhalefet yapmak adına yanlış politikalar izliyoruz. Ekonomimiz var olan iş gücümüz ve potansiyelimiz dolayısıyla belki G-20 ülkeleri arasında. Fakat içeride gözlemlediğimiz kadarıyla o büyük ekonomimiz, insanlarımızın yaşam standartlarını yükseltmek için yeterli gelmiyor. Öyle ki hala beş milyonu geçkin işsizimiz var. Devlet aleyhtarı oluşumlar bu düzen içerisinde yerini kolaylıkla alabiliyorlar haliyle. İnsanlar umutsuz, başka kapılarda arıyorlar ekmeklerini...
Tüm bu olanlar içerisinde dikkatimi çeken, yazıyı yazmamda ki en önemli sebebe geliyorum. Şu pkk'lıların teslim olma mevzusu. 34 kişi davullar, zurnalar eşliğinde Habur Sınır kapımızdan teslim oldular.Daha doğrusu ülkemize giriş yaptılar. Coşkulu kalabalık onları bekliyordu. Çok değil birkaç gün önce Dtp Siirt Milletvekili provokatif açıklamalarda bulunmuştu hatırlayalım. Önderlerinin bir emriyle binlerce kişinin ölüme hazır olduğunu belirtmişti. Sanki birilerine göz dağı veriyordu bu açıklamalarıyla.
Bu açıklamaların hemen ardında Şırnak'ta çadırlar kuruluyor, bildiriler dağıtılıyordu. Bizler de bunu takip ediyorduk elimizdeki imkanlar dahilinde. Ne o havayı teneffüs ediyorduk, ne oralarda olan biteni canlı izleme fırsatımız vardı. Zaten bize söylenen de siz oraları bilmezsiniz batıdan konuşmak kolay lafıydı senelerden beri. Ha işte bu cümle sanki bugünler için söylenmiş bir cümle gibiydi sanki.
Biz de o cümleyi kabullenerek bunları söyleyenlere, Görünen köy kılavuz istemez atasözümüzle cevap veriyoruz. Biz karşılıklı dialog halinde konuşmaya devam ederken, birden haber düşüyor ajansların birinden. Hakkari'de özel harekat araçlarının taşlandığı haberleri geliyor. E ne de olsa herşey barış için. Bu durumda yapılan herşey mübah olarak kabul ediliyor dolayısıyla. Biz buralarda barış havalarıkokluyoruz, oysa birileri orada barış sözcüğünü kullanarak bizleri dışlıyorlar. Her defasında söylenen, pkk'yı destekleyen üç beş çapulcuya bakmayın siz lafları ne yazık ki işlevini yitirdi kanaatimce.Orada farklı şeyler oluyor.
Nasıl Irak'ın kuzeyi doksanlı yıllardan bu yana adım adım, karda yürüyüp izini belli etmeyenler misali özerkliğe doğru yürümüş, ancak ikibinli yıllarda kırmızı çizgilerimiz mevzusu dillere dolanınca haberimiz olmuşsa, sanki ülkemizin güneydoğusu için de aynı şeyler oluyor. Biz bunları düşünürken içten içe, birden kapıda terörist kıyafetli kişiler beliriyor. Ülkemize gelmeden çektirdikleri görüntüler vs çeşitli medya kuruluşlarına yansıyor. Zafer kazanmışcasına, sevinç içinde uğurlanıyorlar özgürlükler ülkesi Türkiye'ye. Ardından sorgulama süreci ve yirmi dokuzunun serbest bırakılacağı haberi. Oh valla ne iyi. O zaman hapiste kaderinin kurbanı olan, yokluktan hırsızlık yapan, suça karışan kişileri de çıkalım onlara yazık değil mi? Onlar içeride demezler mi biz niye dağa çıkmadık diye. Yarın bu 29 kişi dışarıda olacaklar. Ve devlet aleyhinde faaliyet yürüten oluşumların içindeki saflarda yerlerini alacaklar büyük ihtimalle. Bir de unutmadan söyleyim ben bu kişilerin daha önce hiçbir suça karışmadıklarını düşünmüyorum nedense. İçlerinde belli bir yaşa gelmiş, belli ki ömrünü bu oluşuma adamış kişiler var. Ancak kendilerini kandırıyolar bana göre. Ben yine de yüce adaletimizin tarafsızlığına inanarak bunu da sineye çekiyorum.
Sabahın köründe kilolarca yükle, dağınık bir psikolojiyle dağlara çıkan, yağmur , kar demeden dağları karış karış gezen Türk askerine, bütün bu yapılanların en büyük saygısızlık olduğunu düşünüyorum.
Bir de teslim olan teröristlerin yüzünde ki o alaycı tebessüm yok mu? Söyleyecek söz dahi bulamıyorum. Şov amaçlı teslim oluşların bana göre bir geçerliliği yok. Elbette ki bunu süreç gösterecek fakatben samimiyet bulmakta zorlanıyorum. Daha önce teslim olmuş kimse yokmuş gibi herkeste bir zafer havası var. Bilmiyorlar sevindirdikleri kişilerin farklı olduğunu.
Birden dostum geliyor aklıma. Ağrı Patnos'a çıktığı haberini alıyorum ustalığının hemen ardından. Birden gözlerim yaşarıyor ve düşünceye dalıyorum. Bana söylediği laf geliyor aklıma, kendine dikkat et.
Önce onun ve onun gibilerin cesaretlerine hayranlığımı düşünüyor, yarın o bayrağı benim teslim alacağımın bilinciyle artık dağların bile bizlere daha güvenli olduğunu düşünüyorum. Askerlerimiz operasyona giderken, yanıbaşlarında pkk lehine yapılan gösteriler geliyor da aklıma. Kendime dikkat etmem gerektiğini anlıyorum. Az kaldı diyor bana, geri geleceğim. Korkutamaz kimse bizi diyor, piyadeler affetmez. Yolun açık olsun cesur dostum dualarımız sizinle...
İşte bir şeyid anasının feryadı
'eli kınalı gelinler kocalarını, çocuklar babalarını bekliyor' diye haykırarak, "PKK'nın Cumhurbaşkanı, PKK'nın Başbakanı biz de oğullarımızı istiyoruz. Getirin çocuklarımızı. Bizim çocuklarımız 'baba' diye mezar taşlarına sarılıyor. Teröristleri getirdiğiniz gibi bizim çocuklarımızı da getirin. Eli kınalı gelinler kocalarını, çocuklar babalarını bekliyor. Ama keşke bizim çocuklarımız da terörist olsaydı. Teröristler analarının yanına döndü, biz ise mezar taşlarına sarılıp ağlıyoruz"
Tebrikler Fırat içimizdekileri güzel bir şekilde anlatmışsın
Ekim 22nd, 2009 at 00:23