Dostsan Gel
Dostluk ve arkadaşlık kavramlarını tam olarak ne kadar biliyoruz, etrafımızda ne kadar dost ve arkadaşımız mevcut?
Arkadaş kelimesi, çok eskiden savaş yıllarında askerler çevrede bulunan tehlikelerin kontrolü için sırtlarını ağaca ya da taşa dayayarak ok atarlarmış. Sırtlarını dayadıkları taşa Arka- Taş derlermiş. Günümüze gelene kadar ‘Arkadaş’ olarak dilimize yerleşmiş.
Türk Dil Kurumu Türkçe Sözlüğü’nde “arkadaş” kelimesinin anlamı;
1- Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kimselerden her biri, yâren.
2- Bir ortamda birlikte bulunanlardan her biri. “Dost” kelimesinin anlamı ise: Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen kimse olarak geçmektedir.
Buradan ortaya çıkan sonuç, her dost iyi bir arkadaş olabileceği gibi, her arkadaştan dost olmayacağıdır.
Hayat yolunda sessiz sedasız ilerlerken, bunca acıya, bunca ihanete ve tükenmişliğimizin tam orta yerine baharı, güneşi, umudu, şarkıları avuçlarımıza bırakıveren, bizi avutan, bizi büyüten, ellerinde güneşi gördüğümüz, yüreğinde umudu hissettiğimiz değil midir dost.
Dost ve arkadaşlar karanlığımıza ışık tutan, ilerlediğimiz hayat çizgimize yön veren kişilerdir. Niceleri vardır ki; bazen kardeşlerimizin dahi önüne geçebilecek kadar güçlü ve sağlam temellere oturtulmuştur.
“Eğer herkes dost sandığı kimselerin bir de kendi arkasından söylemiş olduklarını duysaydı, dünyada dost kalmazdı.” demiş Blaise Pascal.
Hâlbuki arkadaşlık ve dostluk kavramları zaman içinde kendini geliştirip büyür. Karşılıklı anlayış, saygı, sevgi ve özveriye dayalıdır. Günümüzde ise gerçek dost, arkadaş bulmak o kadar zordur ki, o yüzden de bulduğumuz zaman değerini bilmek gerekir.
Dostluğu bir tekerleğe benzetirim bazen, hayatın tüm ezilmişliği ile sürekli dönerek kendini yenileyen ve hala dönüyorsa o tekerleği döndüren yol değil, dostluk için harcanan emektir. İlmek ilmek özenle işlenen bağ eğer gerçek dostluk ise ebedidir.
Aradan seneler geçmiş olsa dahi, asla eskimeyen en değerli hazinemiz, alfabenin en güzel ve en değerli, anlamı hiçbir zaman eskimeyen, değeri hiçbir zaman değişmeyen kelimesidir.
Dostluk karşılıksız kardeşlik, dostluk sevgisi, menfaatsiz, yüreklere düşen bir cemredir, küçük bir merhaba ile başlayan sevgi güzellikler paylaşıldıkça çoğalarak duyguların çağlamasıdır.
Mevlana der ki,
Leyla değilim dost; lakin çağırırsan çöllere gelirim.
Sana yalan halde gelmem, toplarım özümü yalın halde gelirim.
Kapıyı çaldığımda ''kim o?''dersen; ben olmam kapında sen olur gelirim.
Sen gel de yeter ki, yola yük olmam, yol olur gelirim.
Sevgi ile kalın.
Kaynak:http://www.oncevatan.com.tr/dostsan-gel-makale,31054.html
