Domates
Birtakım imalarda bulundukları da oluyor. Kalite konusunda anlaşmazlıklarımız var. Bir insan için kalite ne demektir? Ne olunca kaliteli oluruz? Ne yapınca , ne edinince kaliteli oluruz?.. Veya o kalite denen şey bir ödül mü? Bir kere alınınca artık hiçbir şey bizi kalitesiz yapamıyor mu?
Aslında tartışma ve algı düzeylerini epeydir bildiğim için zaten kimseyle tartışmıyorum. Sadece soruları tekrar tekrar sorup veya birtakım başka sorular da üretip cevaplar oluşturuyorum.
Algılar, derken maddi olanakların kişilerde ne gibi çağrışımlar oluşturduğu ve sonrasında bilinci; davranışları- temelleri, ailevi kültür kökenlerinden ne kadar uzaklaşabilindiği, kelime-harf oranları ...gibi izohipslerle bir harita çıkarıyorum. Buna ben bilinç haritası diyorum fakat tabii başka bileşenleri de ad olarak alınabilir.
Uzak çizgiler, uzak noktalar mutlaka marjinalliği ifade eder fakat bunlar yine de bize bir kalite tanımı için bilgi veremeyebilir. Fakat o noktalardan bakışlarımızda “aynı”lık sıfatını ve sonrasında fiilini hak eden her şey kalitesiz-dir desek yeridir sanırım.
Kalite kelimesi hem uyumluğu hem de uyumsuzluğu ifade eder. Ve, kalite kelimesi, bir sonuca ulaşırken kullandığım-ız geçici bir kelimedir.
Değişen-dönüşen şeyler var. İnsan, aklını durduramıyor. Aklın durduğu yerde aklın kokmuşluğu başlayabilir.
Ferrari ile neden pazara birkaç kasa domates satmaya götürür ki insan. Bunun gibi bir şey aslında kalite tanımı.
Gidebileceği yerleri görmeli insan. Hızını da görmeli. Ferrari ile domates satmak.
Ferrari'sini satan bilge'den sonra Şahin'ini satan felsefe öğretmeni esprisini kimse yapmış mıydı?
