Dolmuş Şoföründen Servis Şoförü Olur mu?
Ülkemizin binlerce meselesi arasında önemli yer tutan meselelerden birisi de “Servis Şoförlerinin” tutumlarıdır.
İster devlet sektöründe isterse özel sektörde olsun bu mesele çözüme kavuşmamış konuların
başında geliyor.
Neden?
Çünkü eğitimsizler de ondan.
Hangi şoför ileride bu mesleği yaparım diye düşündü? Çok az. Kimse büyüyünce servis şoförlüğü yapmayı hayal etmez. En azından ilkokulda okurken. Peki, sonra ne olur? Ortaokul veya liseye gelince dersler biraz zorlaşır. Okuma yoluyla bir yere varamayacağını düşünenler başka mesleklere yönelirler. Yani ticarete atılır.
Ticarette saha çok.
Bunlardan birisi de şoförlük. Hem akşama kadar gez hem de para kazan anlayışı ile işe başlayan kişiler zamanla bu işin de zorluğunu görürler. Okuma şansları da olmadığından çaresiz bu mesleği sürdürür.
Minibüs sahibi olan kişiler yol kenarında duran her şahsı yolcu, tabiri caizse para veya rızık kapısı olarak görmeye başlar. Biz ülkede bir minibüse binmeyip başkasına bindiği için dövülmüş insanlar biliriz.
Bunlardan bazıları okullara servis şoförü olur. Yani bir bakıma irfan ordusu taşırlar. Taşırlar taşımasına da ne taşıdıklarının farkında değillerdir. Tıpkı içinde mücevher taşıyan teneke kutular gibi.
Servis şoförlerinin bildiği tek şey öğrencileri belli saatte bir yerden alıp yine belli yerlere götürmektir. Ancak bu her zaman böyle olmaz. Her öğrencinin bulunduğu ev aynı mesafede olmuyor. Bu durumda belli bir toplanma yeri oluyor. Ancak bazı kişilerin bulunduğu yer az uzakta olabiliyor. İşte bu durumda olan öğrenci için sıkıntılar başlıyor demektir.
Servis şoförleri çoğu zaman kural tanımaması bir yana nezaketten de uzak olabiliyorlar. Bu onların tahsilinden değil yaptıkları işin zorluğundan kaynaklanıyor.
Her ne olursa olsun 300-400metrelik mesafe gidilmesi çok bir mesafe değildir. Bu durumda en fazla bir veya iki öğrenci olabilir. Toplam süre ise beş dakikayı bulmaz. Taşıt ile beş dakika olan süre yaya için on dakikadan fazla bir süredir ki bu işin karı var kışı var. Yağmuru var karanlığı var. Tenha olan yerler ve sahipsiz hayvanlar var. Bu durumda beş dakikanın hesabı yapılır mı?
O halde;
Yapılacak tek şey servis şoförü adaylarının devlet tarafından kursa alınıp eğitimden geçmesi. Bu hem okulların, hem velilerin, hem öğrencilerin hem de kendilerinin faydasına olacaktır.
Aksi halde;
Ne taşıdıklarının farkında olmayan bu şahıslar geleceğimiz olarak gördüğümüz öğrencilere hiç de iyi örnek olmaz.
Günümüz hizmet kalitesi önemli hale gelmiştir. Velilerin kulaktan kulağa fısıldadığı olumsuz şeyler hiçbir yerde yazılmadan duyulur ve bu işten ekmeğini kazanan kişiler büyük maddi kayıplara uğrayabilir.
Artık kim kimi ikna edecek veya uyaracak bilmem. “Kara haber tez duyulur” misali bu mesele kulaktan kulağa gittiğinde en çok kim zararlı çıkacaksa onların düşünmesi lazım.
İşin başka bir boyutu da var tabi. “Durup dururken derdi sana mı” düştü diye diklenen falan olursa zahmet etmesin. Ben yaşlı bir adamım ve kokarım bu işlerden. Bildiğim tek şey ise derdimi “kelimeler” ile anlatmak. Onu da ne kadar anlatabildikse.
Anlatmak var, anlamak var…
