Çocuk Haklı
Hepsi, Matematik dersinde buluşuyor.
Faruk, 13 yaşında. Evin en küçüğü, babası maden kazasında ölünce abisiyle birlikte işe koyuluyor, “iş başa düşüyor”. Tanıdık bir yere, yine madene giriyor. Sorsalar ona, herkes çalışıyor artık diyor;
ama kimse sormadığında, uykuya dalarken tam, zorunluluktan çalışıyorum, diyor.
En sevdiği konu Cebirsel İfadeler ve Denklemler; bilinmeyeni aramak hoşuna gidiyor; işte! X burada, diyor. İşçi problemlerini sevmiyor; yüzde ve faiz problemlerini gereksiz buluyor, para lafını duymak bile istemiyor.
Efe Berk, 13 yaşında. Boş zamanında neler yaparsın sorusuna verecek güzel bir cevabı yok bir yıldır. Çünkü babasının yanında “işi öğreniyor”. Geçen yıl annesine verdiği “en geç 4te evde olacağım” sözünü tutamayınca, babası çok sinirlenmiş ve ertesi gün bu kararı almış. Tam bir yıl geçmiş üzerinden bugün. Kutlayamıyor. Bu iş bana göre değil, büyüyünce hiç değil, diyor. Emlakta iyi para var diyenlere kulak asmıyor. Sevmiyor işte.
En sevdiği konu olasılık; tahmin yürütmeyi, sonuçları analiz etmeyi seviyor. Uzunluk ve alan ölçmeyi hiç sevmiyor; metrekare dendi mi duymazlıktan geliyor.
Elif Su, 13 yaşında. Geçen gün annesinin sosyal medya hesabını incelediğini görmüş. Birşey diyemedim, diyor. Ne söyleyecektim ki; “bu yaptığın çok yanlış” mı, yoksa “beni hayal kırıklığına uğrattın” mı? Birkaç arkadaşından duymuştu aslında, ebeveynler “çocuklarının güvenliği” için bu tip davranışlarda bulunuyorlardı. Ama işte, onun annesi yapmazdı. Keşke annesi bunu yapmadan kendisiyle konuşsaydı, belki birlikte incelerlerdi.
En sevdiği konu nokta ve doğrular; sınırlılık ve sınırsızlık kavramları etkiliyor onu. Nerede başlayıp nerede duracağını bilmeli diyor insan. Yaş problemlerini sevmiyor; yaşça büyük olanın her dediği oluyor nasılsa, diyor.
Buğra, 13 yaşında. Çok ödev verildiğini, artık hiçbirine yetişemediğini ve git gide mutsuz bir insan olduğunu söylüyor. İçim sıkışıyor diyor, içim. Okul olmadığı zaman beni bir göreceksiniz, ne espriler ne şakalar. Ama buraya gelince sınavlar, ödevler, dersler. Susuyorum, diyor.
En sevdiği konu, geometrik şekiller. Resim yapmayı çok seviyor. Görsel hafızası müthiş. Problem çözmek ona göre değil; çok vakit alıyor, onun yerine birkaç figür çizerim, diyor.
Havin, 13 yaşında. Sadece bunu biliyorum...
Bu yazı 20 Kasım Dünya Çocuk Hakları günü için kaleme alındı. Çocukların hakları vardır ve devletler ve bireyler bu haklara saygı duymalıdır.
