Bütün Sevdalardan Yenik Ayrılsam da!..
Değerli okurlarım!,
Dünya SEVGİ üzerine kurulmuştur.
Hiç kimse sevmeye başlamadan yaşamaya başlayamaz.
En büyük sorumluluk, SEVGİ sorumluluğudur.
Sevginin sorumluluğunu başaran her birey hayatın tüm sorumluluklarının üstesinden gelebilir.
Sevmenin ve sevişmenin ayıplandığı, utanıldığı bir muhafazakar ortamdan gelsem de SEVGİ konusunda asla tutucu olmadım.
Ve düşündüklerimi şekil ada oluğu gibi MERTÇE paylaştım:
Şimdi nerde uyuyorsun SEVGİLİM, hangi yıldıza yasladın başını.
Ben hasretini yastık yapıp kalbimin ağrıyan tarafına dönüp uyuyakalırım şimdi.
Kokun siner rüyalarıma bakarım yoksundur hala her sıçrayıp uyandığımda.
Bekletme a benim yıldız gözlüm.
Bir EYLÜL sabahı sen yağmurlu pencerenden bir gökkuşağı gibi göründüğünde sevgilim, kalbim bir çiçek misali başını kaldırıp bakar ay yüzüne.
Şükür, SEVMEK var.
Şükür AŞK var.
Yoksa neye yarar bu kadar yaşamak?
Neye yarar harfler seni seviyorum demek olmasa,
Neye yarar faceboouk bunu duvarında bir bayrak gibi dalgalandırmazsa.
Ey yar, ben senin gönlünü Hz. Yusuf’un kuyusu bilmişim.
İbrahim ateşi,
Nuh’un tufanı,
Mısır’ın zindanı.
Yakmışım tüm limanlara açılan gemilerimi, aşkın kalesinin kapısına bağlamışım kendimi.
Kalbini vermeyen bir şehit gibi savaşıyorum.
Bütün sevdalardan yenik ayrılsam da bu yola baş koymuşum ey yar, çarmıhta benim sırtımda, dikenler de ayaklarımın altında, çok sevmekle beni korkutma boşuna…
Pazartesi gözlerindir, salı ellerin, çarşamba saçlarındır, perşembe yanakların. Pazardır adı kucağında yatmanın. Ocak kalbindir, Şubat kirpiklerin, Mart omuzlarındır, Nisan parmakların.
EYLÜL’ dür adı beni öpen dudaklarının.
Velhasıl sevgilim; günüm sensin, ayım sen. Tıpkı takvim yaprakları gibiyiz senle ben.
Sensiz nasıl yaşayamam bir bilsen, bir bilsen.
Yaşadığım günlerden bir şey öğrendim sevgilim.
Doğan güneşten, batan aydan, geceleri parlayan yıldızlardan, tüm insanlardan bir şey öğrendim.
Yusuf gibi yalnız olduğumu asıldığım çarmıhlardan öğrendim.
İsa gibi sırtımdan vuranların dost-larım olduğunu da.
ATATÜRK KÖŞESİ
Adalet Mülkün Temelidir…
DÜŞÜN-TAŞIN
Sevgi sorumluluktur..
AFORİZMALARIM
Endişe-i istkablin acılarla dolu olduğundan habersiz yaşamak yada sevmek sevgiyle ümitlenmek…
