Bugün Bayram Amma Buruk Geçiyor…
Bugün Kurtuluşumuzun bayramı...
Bugün Özgürlüğümüzün bayramı...
Kendini Dünya medeniyetleri üzerinde gören, ülkeyi sahipsiz zannedip kendi aralarında adeta üleşen devlerin arasından sıyrılıp, bizlere bugünkü sınırları çizen ATALARIMIZIN bize emanet ettiği VATAN sahibi olmamızın günüdür... Bayramdır...
Ancak bir tarafımız buruk...
Acıyor...
Kanıyor..
Bir günde 24 şehidimiz bir taraftan, hemen ardından gelen ve en az 600 kişiye mezar olan VAN DEPREMİ diğer taraftan.
Tabii ki eğlenemezdik...
Coşamazdık..
Olsun.
İdraki bile bir BAYRAM değil mi?
Hadi Allah'tan gelene eyvallah, amma kardeşi kardeşe kırdıranlar utansın diyorum.
Bunu siyasi malzeme yapanlar utansın diyorum...
Bunu siyasi ranta çevirenler utansın diyorum.
Gün ola harman ola.
Bu devran böyle sürmeyecek tabii ki
Amma dilerim ki BARIŞ olsun.
Zira bu işin sonu yok.
Kavganın kimseye yararı yok.
Evet bu bayram öyle bir bayram ki; aç - susuz kalıp, karda - kıyamette tir tir titreyerek bizim bu günkü REFAHIMIZ, MUTLULUĞUMUZ ve BAĞIMSIZLIĞIMIZ için savaşan (erkek - kadın) ecdadımızın KANINA ve CANINA mal olan bir bayram!
Öyle bir bayram ki bu bayram; değerini bilmemenin NANKÖRLÜK olduğunu adeta yüzümüze bir TOKAT gibi vuran, anımsatan bir bayram!
Bu öyle bir bayram ki; her türlü yokluk ve sıkıntıya rağmen büyük bir kararlılık, inanç ve iman gücüyle elde edilen, hedefi en baştan, "tam bağımsızlık ve muasır medeniyetler seviyesi" olarak koyan ve ancak bu hedeflere de cumhuriyet ve demokrasiyle varılabileceğini gören Büyük Önder Mustafa Kemal ATATÜRK ve dedelerimizin, ninelerimizin, kadınlarımızın, delikanlılarımızın uğruna BAŞ KOYDUĞU, KANLI bir bayram... Bu bayram öyle bir bayram ki; savaşın hemen ardından Cumhuriyet ilan edilerek, Türk toplumunun, vatandaşlardan oluşan siyasi bir varlığa kavuşturulması sağlanan, modern anlamda millet haline getirilen bir bayramdır...
Sözün Özü!
Şimdi geriye dönüp bir bakalım!
Bu şartlarda kazanılan, kurulan bir toprağın üzerinde bugün hepimiz dilediğimizce, özgürce ve geçmişimizden kabaran (!!) göğsümüzle yaşıyorsak, nasıl bu nimeti tepebiliriz!? Nasıl tepmek isteyenlere meydan bırakırız!? Onun için değil midir ki; Ulu Önder ATATÜRK, siz gençlere seslenirken; "Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki ASİL KANDA mevcuttur!" diyerek emanetini korumanızı emretmiştir!
