Bugün 23 Nisan… Çocuk Bayramı..
Bugün DÜNYA ÇOCUKLARIYLA birlikte Atamızın Armağanı 23 Nisanı kutlayacağız…
Tabii diğer adı da ULUSAL EĞEMENLİK…
Onu büyüklerimize bırakalım…
Onlar kafalarına göre ve SİYASİ şartlara göre (!!) şekillendiriyorlar nasıl olsa ULUSALI… EĞEMENLİĞİ…BAYRAMLARI…SEYRANLARI…
Biz ÇOCUK BAYRAMINA bakalım..
Daha fazla kimse şekillendirmeden, kimse içeriğiyle oynamadan, kimse açılıma gerek duymadan, kimse kendine yontmadan keyfimize bakalım…
Eğlenelim…
Oynayalım…
Balonlar, uçurtmalar uçuralım…
Koşalım, coşalım….
Çocukça eğlenelim…
ATAMIZIN bize armağanını, TÜM DÜNYA çocuklarıyla paylaşalım, kucaklaşalım, sarılalım…
Kavgayı gürültüyü BÜYÜKLERİMİZE bırakalım. Zira onlar çok iyi yaparlar bunu! Çok iyi bilirler kimin kaşını kıracaklarını, kimin gözünü oyacaklarını… Onlar bizim kadar anlasaydı çocuk hallerinden, bizim kadar anlasaydı kardeşlikten, dostluktan; mutlaka ki bugüne kadar DÜNYA BARIŞINI sağlarlardı! Demek ki anlamıyorlar… Amma bizler onlara örnek teşkil edebiliriz!! Bizi örnek alamlarını, kavga etmeden ırk, dil, din, mezhep, köken farkı gözetmeden nasıl bir arada olduğumuzu gösterebiliriz…
Onun için biz bugünü doya doya yaşayalım, yarının büyükleri olmadan! Zira bize de bulaşırsa yarın büyüdüğümüzde bu kin ve nefret, eyvah ki ne eyvah… Demek olacak ki bizim de bugünün büyüklerinden farkımız olmayacak!
Amma biz istemiyoruz kavgayı gürültüyü, nefreti kini; gerek yok bunlara. Kaşını yardığımız da kardeşimiz, canına kıydığımız da… Ne farkı var senden – benden değil mi? O’nun da bir annesi, babası var, senin benim gibi, onun da kardeşleri var bizim gibi… Ağlatmaya, sızlatmaya ne gerek var kardeşimizi değil mi amma!?
Sözün Özü!
Hepimiz kardeşiz. Sadece kendi ülkemizdeki insanlarla değil; TÜM DÜNYA insanlarıyla kardeşiz. Bakın bugün bir araya geldiğimiz gibi, el ele tutuştuğumuz gibi… Azerisini, Kırgızını,Yunanını, Almanını, İngilizini kimlik aramadan; ermenisini, yahudisini, hırıstiyanını, musevisini dinine bakmadan, siyahı, beyazı, çekik gözlüsünün ırkını sormadan, Didim’de bile evlerimize konuk edebiliyorsak DÜNYA ÇOCUKLARINI, yarının BÜYÜKLERİ olduğumuzda da asla ve asla unutmayalım…
Hadi şimdi el ele oynayalım…
