Birkaç Düşümün Notları
Bir şeyim olduğundan değil; insanın umudu bile çalınabilir;umutları. Kimsenin umut etmediği şeylerin sahipliğini iptal etmek umudu ile yaşamak da pek anlayamadığım bir var oluş şekli. Bir şekilde var olmalıyız galiba...
***
Şiir dükkanı açmak düşünülebilir; tek şiirler satılabilir. Dükkanlar da açılabilir. Şiir endüstrisi gelişebilir. Fakat ilk önce küçük atölye. Dükkan şeklinde. Mengene de olsun;o sembolik bir obje olur. Raflar da asılı dursun dizeler; kişiler gelsinler, gezsinler, beğendiklerini alsınlar. aldıkları şiirler kendilerine ait olsun sadece. Merkezi sistem ile kadrolu şairler şiirleri otomasyona kayıt etsinler ki çalma malma da olmasın. Elbise moda olur da tek bir şiir neden moda olmasın, kişiye özel. Kalbe giy, göze kuşan, kulağa as, bilince sürüştür.
***
Edebiyat yapmak, çocuk yapmak gibi anlaşılınca ilginç şeyler çıkıyor ortaya. Fazlasıyla kasılmak. Okuyucu da kasılıyor. Kim doğuruyor belli değil.
***
Herkes ettiğini bulmaz; herkes ettiğine döner. “Bulacak” olduklarımız bir saniye de olsa hayattan götürüyorsa, bu bulmak olmaz, dönmek-varmak olur.
***
Bilinç haltı da vardır. Terimler değiştirilebilir, asılları aynı kalmak şartıyla. Etrafında, sürekli, adı Halil olanlar oldukları sanıları içerisinde, yani aslında olmayan Halilleri görmeye Halilülasyon denir.
***
Bir şiir: Haklı bir çocuğun şiiri; ki her çocuk haklıdır.
Çocuk, şu gözlerindeki kapkarayı
yıldızsız hiçbir gece yetmez yazmaya.
Kun'un var'daki kör noktası
olmazdan evvel biz
ve onun gibi tariften menkul
diğer geceler dahi
yetmez hiç.
Sen bizi var et,
sen bizi yok et öyleyse
Bütün masalları boz
bütün şarkıları da.
Keloğlanın saçı gelsin
Deli dumrul bir wc kapısında
Sindrella bir fahişe
Voltran bir bar fedaisi.
Kısacası.
***
Kitap yazmanın benim için anlamı: evrene not düşmek. Ben de buradaydım. Belki bir oluş da değildir; kimseyi, hiçbir şeyi oldurma bağlama çabamız yok. Ele geçirilecek bir şey yok. Sahiplik yok. Not düşüyoruz. Tanrı’nın mantar tahtasına.
***
Para bir mübadele aracı. İdi. İhtiyacı alabilmenin ve parayı alanın da değer karşılığını alabileği kendi ihtiyacını giderebildiği bir ortak mutabakatlı belge. Bu belge canlıdır, insan gibi. Akit olarak verilir, alış verişlerde. Para kendini satar, kendinden para kazanır hale geldiği için artık bir f.hişedir. Paradan para kazananlar da birer p.zevenktir. Para p.zevengi.
***
