Birinci Yıl Yazısı
Şans ki şu sıralar dahilimde inanılmaz bir yazı yazma arzusu var. Kim ne derse ne yaparsa yapsın o yetimin zenginleştiği anlar tutamazlar beni, susturamazlar kalemimi. Öyle anlardan biri mutluyum ki 
bugüne, 18 Eylül'e geldi. Gazetedeki ilk yazımı yazdığım güne. Evet değerli okurlar tam bir yıldır sizinle beraberiz ve kötü sayılmayacak bir performans çizdiğimize inanıyorum bütün benliğimle. Bu yazıda, birinci yılımı kutladığım/kutladığımız bu yazımda size biraz benden, kendimden bahsetmeyi bir vazife sayıyorum. Çünkü sadece yazılarından tanıdığınız bir beşeri farklı ortam ve mekanlarda, gerçek kimliğiyle görmek istersiniz biliyorum. Naçizane, birkaç da resimle süsleyeceğim yazımı, gözünüze de seyir zevki vermek babında acizane.
Her daim düşünce ve fikir bazında insanın insan olduğunu, iyi niyetin her türlü malzemeden evvel yegane ihtiyacımız olduğuna inanırım. Ve bu kafa yapısındaki insanların da olduğunu, yitmediğimizi yitirilmediğimizi biliyorum, can-ı gönülden şevkle inancıma inanıyorum, güveniyorum. Kendim de özünde iyi insan, kamil insan olmaya gayret ediyorum. Beni en iyi bu savım ifade eder diye inanıyorum. Ve belki de Ali'yi, Veli'yi, Hasan'ı, Hüseyin'i de. Bunu sizlere anlatabildiğimi umduktan sonra geçiyorum biraz daha gerekliden ziyade temel diye tabir edebileceğimiz bilgi sunumuna şahsım adına.
İyi bir aile... Kazanmaya çalışılan, kazanılan iyi niyet... Koyduğum yüksek hedefler... Azim ve davam uğrunda kararlılık... Aşkla yazmak... Sonra en az okumak kadar anlamak... Karıncadaki deruniyeti, mana bütünlüğünü iliklerinde hissetmek... Futbol... Basketbol... Voleybol... Olimpiyatlar... Zaman zaman tenis... Dünya ve Avrupa Şampiyonaları... Kulüp takımları... Sonunda kadar Galatasaray... Kitap... Dergi... İnsan... Zat-ı muhteremler... Her zaman benden büyük olanlara, yitip giden kavra-ı insaniyi bilen bir nesle özlem, hasret, yakınlık... Nitelikli müzik... Nitelikli dizi... Nitelikli film... Özünde san'at...
Ben kendimi anlatacağım dediysem böyle anlatırım işte. İkinci paragraf önemli, üçüncü paragraf okuyana belki zevklidir. İnandığım değer yargıları da yazdıklarımın, söylediklerimin akabindedir. İnsan da kendini anlatırken böyle anlatsadır dileğim. Öyle bir hal alsa ki dünya bu özelliklerle girilse işe, aşa. Bütün bunlar güzel bir hayal aslında... ama olsun bu hayalleri kuran başkaları da var ya... işte orası bir başka dünya... bizim için ifşa, diğerleri için çözülmeyi bekleyen bir muamma...
Her neyse değil velhasıl gelin kutlayın beni bakalım nasıl? Hep ileriye, daima ileriye diyerek, basketbol milli takımımızı yaptıklarından ve yapacaklarından tebrik ve takdir ederek, geçmiş Kadir gecenizi kutlayarak şimdilik veda ediyorum...
Görüşmek dileğiyle... Esen kalın...
