Beklediklerimiz Beklettiklerimiz
Umuda yolculuk bu, bekleneler, bekletilenler, beklettiklerimiz. Herkes bir şeyleri beklemez mi? içsel duygularda hep bir beklenmelik vardır. Kırptıklarımız, biriktirdiklerimiz hep beklediğimiz şeylerin birer kopyasıdır.
Vefa duyduğumuz sevdiklerimizi, bir borç misali beklemez miyiz?
Beklemek; zorda kalınca kurtulmayı, suç işlediğimizde affedilmeyi, istenen şeyin gerçekleşmesi için sonucu beklemek demek değil midir?
Bir çocuğun küçücük ellerinde tuttuğu yeni sahip olduğu oyuncağını, ona bir şey olacak diye geceleri kalkıp kontrol etmesi ya da uyumaması beklemenin endişeli kısmı değil midir?
Biz insanlar bekleriz, doğan güneşi, açan çiçeği, yağan yağmuru ve hayatımızı… Beklemeye dair bir şeyler vardır aldığımız her nefesin ardında.
Yaşamın bize sunduğu nimetler ve onlardan faydalanırken aslında onların hep beklediğimiz şeyler olduklarını anlamayız değil mi? Hayat bize hiçbir şey sunmasa biz hayata o kadar sıkı bağlanabilir miydik? Olmasını istediğimiz bir arzumuzun olumsuz sonuçlarında beklememizin kırıklığını yaşamaz mıyız?
İnsanoğlu bu kavanoz dipli dünyada tutunmaya çalışırken, elleriyle tutabileceği bir halatı hep arar ve bulduğunda bekler. Aşk bekler, sevgi bekler, özür bekler, merhamet bekler, fedakarlık bekler, af bekler…
Beklemeyi bilmeyen insan mutsuz olur, hayatın değerini gerektiği gibi veremez. Sabırsızlık beklemenin varlığını öldürmekle kalmaz umutları kırar, beklentileri en aza indirir. Bazen de olmayacağını bile bile beklemek vardır. Bu insanı yıpratır acıtır sizin tel tel olmuş hayatınız yerlere akarken siz inatla beklersiniz. ,İşte bu bekleme insanı harcar. En son noktada bir virgülle geri dönebilirseniz ne ala, dönemezseniz bu üç nokta olur sürer gider…
Kış olur baharı, bahar gelir yazı beklemez miyiz? hep bir planımız vardır beklediğimiz günlere dair. Yağmur yağar kar bekleriz, güneş açar esinti bekleriz. Ağlarız ardından gülmeyi bekleriz, güleriz ya ağlarsak diye endişeleniriz. Aslında yaşam beklemenin ikizi değil midir?
Attığımız her adımın sağlam yere basmasını isteriz, sarıldığımız sevdiklerimizin bizlere sarılmasını, dost bildiklerimizin hakikaten dostumuz olmasını, işimizde başarıyı, yaşam felsefemiz neyse onu uygulamayı ve hayatı hep bekleriz.
Her insan beklediği sürece yaşar, bekledikleri olmayan insanın hayata tutunma şansı çok azdır.
Bekle ki, beklettiklerin senin beklediklerine değsin, unutma beklenilen yada beklenen her ne ise en değerli sensin….
Bütün beklentilerinize ve beklediklerinize kavuşmanız dileğiyle…
Sevgiler.
Bazen çok istediğimizşeyler vardır olmasını bekleriz. Büyük bir sabırla... Eğer gerçekleşirse, sabreden derviş misali; ya gerçekleşmezse!!!
Ocak 28th, 2011 at 09:42Allah, herkesin beklentilerini istekleri yönünde gerçekleştirir, İNŞALLAHHH.
Sevgili Nesrincim,
Ocak 28th, 2011 at 23:22Yine çok anlam yüklü bir yazı kaleme almışsın.Tabii anlayana:-( beklemenin, beklenenlerin insnalar üzerindeki beklentileri hep farklı olsada son yine aynı yere varıyor bana göre tam da ifade ettiğin gibi"unutma beklenilen yada beklenen her ne ise en değerli sensin"