Bebek “Şehid” Olmak İstemiyor!
Çocuklarımızın, bebelerimizin anne karnında vurulmalarını da yaşadık ya,
Bütün sorunlarımızı çözdük. Zaten sorunun bugüne kadar çözül(e)meyişinin nedeni de buydu! Her şey denenmişti bir buydu noksan!
20 yaşında asker öldürmüştük- 18 yaşındaki PKK’liyi de, polisi vurmuştuk- milletvekilini de, köy yakmıştık, otobüsleri de.
Üstelik yaşlı-genç demeden toplu katliamlara da imza atmıştık.
O halde bu sorun neden çözülemiyordu? Neydi eksik bıraktığımız?
Demek ki bir boşluk vardı! Vardı ki sorun yıllar yılıdır sürmekteydi.
İşte o boşluk, yani sorunu çözmemizde ayak bağı olan eksiklik bugüne kadar anne karnında bir bebeğin de öldürül(e)meyişiydi!
Bilirsiniz,
Bir yazı yazılırken girişi ne kadar ilgi çekici olursa olsun, açıklamalar kısmı (gelişme) ne kadar detaylı ve örneklerle dolu olursa olsun, sonuç ne kadar çarpıcı ve can alıcı olursa olsun başlık yoksa yazı olarak yayımlanması büyük yanlış ve hatadır. Hatta yazıya alalade bir başlık da veremezsiniz. Başlık içeriğe uygun, mümkünse yazıdan daha bir çarpıcılıkta olmalı ki bir anlam ifade etsin.
İşte bizim de meseleyi çözmedeki en büyük eksiğimiz başlığımızdı!
Bu sebeple sorunun çözümü için anne karnında olan bir bebek öldürülmeliydi! ki çözüm tamamlanmış olsun. Şahsen benim açımdan sorun çözülmüştür! Artık ne olsun ki? Ya da ne olmadı ki?
Evet, acı, çok acı, çok çok acı. Hatta hiçbir acı bu acımızı dile getiremeyecek kadar acı.
Vuranın-vurulanın kimliği hiç önemli değil artık.
Artık kimse kahrolmasın; biz kahrolduk ya…
Yok yok sorun bitmiştir arkadaşlar, sorun kalmadı!
Tek sorun anne karnındaki yavrumuzun kanıydı, alındı ve sorun bitti!..
Dağılın hanımlar-beyler!
Kurşun adres soracak mı, sormayacak mı?
Kurşun adres sormalı mı, sormamalı mı?
O adres soran kurşuna da, sormayan kurşuna da başlatmayın beni.
Kurşun adres sormalı mı(ymış)?
O kurşunun –Allah korusun - sizden birisine gelmekte olduğu bir sırada imkân olsa da sorsalar ne cevap verirdiniz?
“Kurşun tamamen gündemden çıkmalı” demek varken adresini tartışıyoruz.
İşte bu kafa yüzünden 60 bin kardeş öldürüldü.
En son da henüz dünyaya gelmemiş 8 aylık bebek kardeşleri öldürüldü anne karnında.
Şimdi kana doyduysak sizlerden/bizlerden;
Ben “ilk adımı atıyorum” diyen bir irade istiyoruz.
Neyi bekliyoruz? Neden bekliyoruz?
Çok şey mi istiyorum Allah aşkına?
Siz bilirsiniz…
“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır”
Not: 3 yıl önce bugün (28 Eylül 2008'de) 12 yaşındaki çobanöğrenci Ceylan ÖNKOL vurulmuştu.
