Başbakan Diyarbekir’de
Önceki gün sayın başbakan Diyarbakır’daydı. Başbakanın Ak Parti 4. İl olağan kongresi için geldiği Diyarbakır’da söyleyecekleri her zaman olduğu gibi yine günlerce önceden tartışıldı.
Öncelikle il başkanı Sayın Halit Advan’ı tebrik ediyorum. Halit Bey beraber çalıştığımız derneklerden de çok yakinen tanıdığım ve dürüstlüğüne, mütevaziliğine tanıklık edeceğim bir şahsiyettir, kendisine başarılar diliyorum, Allah utandırmasın.
Sayın başbakan’ın Diyarbakır ziyaretleri medyamızda günler önceden konuşulur, tartışılır; “Başbakan Diyarbakır’da ne söyleyecek? Başbakan Kürt sorunu ile ilgili yeni bir şey söyleyecek mi? Ufukta barış görünüyor mu?
Evet,
Bu sorular konuşuldu, tartışıldı. İşin enteresan tarafı sayın başbakan yıllardır “biz Diyarbakır’da başka, Ankara’da başka, Kayseri’de başka konuşmayacağız” dediği halde sürekli bu beklentiler oluşuyor. Bana Sayın başbakanın Diyarbakır gezisi ile ilgili görüşlerimin sorulacağını söyleyen bir medya temsilcisine “hiç” dedim ve tabi ki bu “röportaj” yayına değer bulunmazdı.
Hayır, küçümsediğimden ya da önemsemediğimden değil, sayın başbakanın burada beklendiği gibi farklı bir dil ve “müjde” ile gelmeyeceğini bildiğimdendi “hiç”im. Nitekim Sayın başbakanın konuşmalarına bakıldığında ‘Diyarbakır’a özgü mekân ve şahsiyetler’i çıkarın konuşmasını alın Trabzon veya Hatay’a taşıyın durum değişmez. Keza İzmir ya da Edirne’de aynı konuşma yapılabilir. Bu, başbakanın öteden beri tarzıdır. CHP ve MHP liderlerini “gittiğiniz illere göre konuşmanızı değiştiriyorsunuz. Ankara’da başka, Doğu’da başka konuşuyorsunuz” diye eleştiren başbakanın, daha bir hafta önce İstanbul TT ARENA’da ve bundan da iki gün sonra meclis grubunda söylediklerini nakzedici bir konuşma yapmayacağını bilmek için siyaseti takip etmek yeterlidir.
Ancak dikkatimi çeken olay sayın başbakanın Uludere konusuna hiç ama hiç değinmemesi oldu. Günlerdir gittiği her toplantıda Uludere konusunu konuşan sayın başbakan Diyarbakır’da 1,5 saatlik konuşmasında tek kelimelik olsun Uludere’ye değinmedi. Bence de çok iyi oldu. Her kim ki başbakanın Diyarbakır’da Uludere’de katledilen Roboskili çocukların konusunu konuşmamasını akletmiş ise çok iyi düşünmüştür. Zira sayın başbakan “yerine göre konuşmayacağı için” daha önce gittiği illerde ve toplantılarda söylediklerini Diyarbakır’da da söylemiş olsaydı en azından Ak Partili Diyarbakırlı siyasetçilerin işini daha da zorlaştıracaktı. Diyarbakır’da söylenecek sözlerin ağırlığı da Amed’in sahip olduğu siyasi hinterlandı kadar ağırdır. Bu sebeple Uludere konusuna “daha önceki vechile” değinmemesi bence de çok isabetli olmuştur.
Ancak, sayın başbakanın konuşmasının girişinde söylediklerinin altını çizmek istiyorum. Sayın başbakan;
“Partimizin kuruluşunda ve daha sonra Diyarbakır bizim kırmızı çizgilerimizi oluşturmuştu” mealinde bir dizi cümle kurdu.
İşin doğrusu “Diyarbakır” Ak Partinin kuruluş sürecinde başbakanın da ifade ettiği gibi tüzüğe, ilkelere ve söyleme çok katkıda bulunmuştu. Bu katkılar barışı, kardeşliği, eşitliği, adaleti ve birlikteliği esas alan ilkler ve ilkeler üzerine kuruluydu. Geldiğimiz aşama “Kürt Sorunu yoktur, PKK Sorunu vardır ve Kürt kardeşlerimin sorunları vardır” noktasıdır.
Aslında adına Kürt sorunu ve Kürtlerin sorunları deyin fark etmez. Zaten Kürt sorunu da on yıllarca Kürtlerin sorunları ile ilgili talepleri yerine getirilmeyince oluşmuştu. O sorunlar giderilmeyince bir sorun oluştu, adına Kürt sorunu dediler. Sonra buna PKK eklendi ve “birileri” bu ikisinin bir arada yürümesini istedi. Bunları bertaraf etmenin yolu tersten aynı istikameti izlemektir. Yani başa gidip Kürt sorununa sebebiyet veren olumsuzlukları ortadan kaldırmaktır. Yani Kürtlerin ta o zamandan beri var olagelen taleplerine kulak vermek suretiyle sorunlarını gidermektir. Yani Kürtleri Kürt olarak kabul edip ve doğuştan gelen ilahi, tabii devredilemez, ertelenemez insani bütün haklarını vermektir.
Kürtler Kürt olarak kalıp kardeşçe, eşit olmak istiyor. İşte Kürt kardeşlerinizin sorunları, giderin ve adınızı tarihe altın harflerle yazdırın.
Twitter: @AhmetAY_
