Baba ve Umutları
Bazen yalnız bir ruhun çırpınışları gibi içimdeki bu tuhaf kaygı. Neden olduğunu bilmediğim meçhul bir geleceğin köhnesindeyim.
Yaprak yaprak dökülüyor sanki zaman, geçmişin güzel anılarından. Önümde bir bilmece var çözümsüz, soldan sağa dolaşıyor kaygılı bakışlarım. Hangi kelimede doğruyu bulacağım, hangi harfi yukardan aşağıya koyacağım.
Giderek daralıyor sokaklar, çaresizlik çarelerimi alıp götürmüş. Kaç can bakmakta ellerime umutla, kaç hayatı ben kurtaracağım. Kendi yarınlarımdan bu kadar ümitsizken, onlara hangi geleceği bağışlayacağım. Çırpınıyorum üç beş kuruşla geçirmek için günün ihtiyaçlarını, yokluktan aş yaratmak için canlarıma. Oysa nasılda bunalıyor daralıyorum, yüzümde o sahte gülümseme ve avuntularımla. Küçük bir kızın mahzun bakışlarında vitrindeki mavi elbise ve küçük bir oğlan çocuğu gözleri şu oyuncak araba. Ah görmek istemiyorum çaresizliğimi bu bakışlarda, benim kavgam hala ayın sonuyla başında.
Bir mucize olsa keşke birden sihirli bir değnek, veya bir peri kızı iste benden üç dilek. Hayal bu ya dalıyor gözlerim, şimdi kendi hülyalarımın yalancı tesellisindeyim. Belki bir piyango bileti, acaba talih bize güler mi?
Bu günün gamını yarına taşıyarak, daralmışım ruhumda kendime acıyarak. Sessizce Uzaklaşıyor gölgem evimin uzağına,önümde kocaman bir çukur düşmemek için borç tuzağına.
Kimden yardım istemeli, kim duyacak şimdi sesimizi? Geçinmeyi bilemezken, geçim derdine saldılar bizi. Her gün yeni bir acaba ile başlamak, her gün değişecek bir şeyler ummak.
Ne zormuş, ne zorluymuş böyle biçare çırpınmak hayat denizinde. Kalbimdeki sevgileri nasıl koruyacağım, onlara yokluğu nasıl anlatacağım? Küçük yüreklerindeki heves, heyecan, nasıl yıkmadan gönüllerindeki sırça kaleleri, nasıl koruyacağım şimdi goncadaki o gülleri. Ben insanım, babayım onların gözünde sığınacak liman belki de kahramanım. Oysa içimdeki feryadı bilmiyor ki; seslenmeyi denesem de kulak vermiyor hiç kimse. Yinede inatla yaşıyor, yaşatıyorum; tükenmeyen umutlarımı yarına bırakıyorum. Al kalbimi hayalimdeki dilek perisi, bak göreceksin orda tüm dileklerimi. İstediğim sadece insan gibi, insanca yaşamak bu dünyada. Geleceği karanlıktan çıkarıp, güneşi bırakmak yavrularıma.
Gönül ister ki hepimizin geleceği aydınlık, bu günden yarınlara umuda yolculuk olsun.. .
Yazınızı okudum.Tebrikler
Ağustos 5th, 2010 at 00:27Saygılarımızla
Çapar Kanat
Çiftçi-Çiğ Süt Üreticisi
Teşekkür ederim efendim saygı ve selam bizden..
Ağustos 5th, 2010 at 01:10N e güzel sözler bunlar.Cümleler ne kadar anlamli.Yürekten kutlarim
Ağustos 5th, 2010 at 01:14Sevgili Şükran Hanım,
Aramıza hoşgeldiniz. Sayın Sevgili Emine Pişiren Hanımefendi ve sizin gibi gönül dostu arkadaşları gazetemize büyük sinerji oluşturacaksınız.
Zaten http://www.edebiyatgalerisi.net sitesi https://www.bilgiagi.net gazetemizin hem çözüm ortağı hem de kardeş kuruluşudur. Bir yandan da http://www.siirimindili.com sitelerimiz güç birliğiyle Türk dünyasına ve bütün dünyaya nezih ve kaliteli eserler vermeye devam edecek, hep birlikte çok daha güzel başarılara imza atacağız.
Size hoşgeldin diyoruz. Güzel yazılarınızla aramızda bulunmanızdan mutlu olduğumuzu bildirmek isteriz.
Ağustos 5th, 2010 at 23:36Sevgi ve ışıkla.