Ayakkabılarımızın Taşları !
Bazen yürürken ayakkabının eğer ağzı genişse, boşluktan içeriye minik taşlar girerek,birikmeye başlar. Attığın her adımda, yer değiştiren bu göçebeler, zaman içinde tabanının altına girer ve rahatsızlık verir.Sen ise; eğilmeye üşenir, bir türlü, ayakkabının içine giriveren o şeyi, durup çıkartmaya niyetlenmezsin. O şeyi tabanlarında hissede hissede yoluna devam edersin...
‘''Bir sonraki molada'''' dersin hep!
‘''Bir sonraki molada çıkartırım elbet''''
Canın yanmaya başlar, bir süre sonra ama yine de kararlısın, durmak istemezsin!
Kendine göre bahaneler üretir, durursun sözüm ona rahatlamak adına,
Ama o kadar rahatsız eder ki seni o taşlar, mola yerine varmak için can atarsın!
İşte bazılarımız için hayatta bu aslında!
Şu hayatın tüm gerçekleri ve kahpelikleri olağanca dehşetiyle gözlerimizin önünde dururken, biz onları umursamamayı yeğleyip, yolumuza devam etmeye çalışırız...
Akşam sekiz haberlerinin ardından, yenen yemeğin etkisinden kaynaklı dolu bir mideyle, geçilen koltuğun başında, hatırlarız hep bu gerçekleri!
Öldürülen insanlar, fakirlik, cinayetler, savaşlar, politikacıların düelloları, cehalet, sefalet, rezalet!
Hepsi sadece, bir saatlik duyarlılıktan ibarettir aslında!
Sadece bir saat boyunca hatırlanır hepsi...
Sonra mı?
Hayatına ara verdiğin yerden devam edersin...
Hafta içi yayınlanan müptelası olduğun dizileri , başlarsın takip etmeye...
Kafanı dağıtmayı yeğlersin, şu iğrenç Dünya''nın gerçekleri ile yüzleşmek yerine...
Ne de olsa, unutturmuşlardır artık sana o ayağının altındaki acı veren taşları!
Umurunde olmayacaktır, Dünya yıkılsa!
Ta ki;
O taşlar, sana batmaya başlayana kadar!
İşte o zaman feryad edeceksin ya!
Biz de seni görmezden geleceğiz!
Ta ki; bizimde ayağımıza taş batana kadar.
