content Yıl 1971-72 ilk şiirler ve sonrası... Şiirler, köşe yazıları son birkaç yıldır yaptığım araştırmalar...Bir çok antolojide yer aldım.Sayısını hatırlamadığım edebiyat sitelerinde yayınlanmakta olan şiirler, denemeler ve hikayelerim var... İnternet radyolarında yayımcılık yapıyorum. İşte şimdi de burada da sizlerle birlikte olmaya devam edeceğim...
04 Ağu

Ay Şahidimiz Olsun

Sessizce oturmuştu, deniz kenarında çakılların üzerine… Güneş kavuşmak üzereydi sevgilisine, ha battı ha batacaktı, karanlık kucak açmıştı… Bekliyordu sessizce…

Usul usul gelen sevgilisi güneşi bekliyordu, sımsıkı sarmak için. Bir avuç taş aldı, avucundaki taşlara uzun uzun baktı:

Oysa bugün ne kadar mutlu uyanmıştı uykusundan yüzünden gülümseme hiç eksilmemişti, mutluydu seviyordu hem de çok pek çok seviyordu…

Oysa olan olmuştu işte her şey bitmişti bir anda şimdi avuçlarında tuttuğu bir avuç çakıl taşına tekrar uzun uzun baktı…

Bir tanesini aldı, öylesine attı denize tekrar bir tane daha yine, yine sanki her attığı taşta hüznünü fırlatıp atıyordu…

Olmadı tekrar bir avuç taş aldı, atık uzağa, uzağa daha da uzağa atmak istiyordu…

Doğruldu ayağa kalktı… Kızgındı, mutsuzdu, umutsuzdu…

Bir taş aldı avucundan attı, tekrar attı, her attığı taşın ardından dalga dalga yayılan halkalara takıldı gözü…

Durdu baktı, tekrar baktı… Her halkada kendi hayatını gördü…

İşte hayatım işte geçmişim dedi… Dalga dalga kuşatıyor beni kurtulmam lazım dedi…

Ve bir taş daha aldı bir daha, bir daha yeniden attı…

Her dalgadan yeni bir umut, yeni bir yaşam olduğunu düşledi… Evet, evet her dalganın yayılıp büyümesi ona bir anda yılmamayı, vazgeçmemeyi, hüzünleri atması gerektiğini, düşlerindeki sevdasını gerçeğe döndürmesi gerektiğini söylüyordu sanki…

Bir anda havaya zıpladı, yürümeye başladı güneşin batışına doğru yürüdü, yürüdü...

Yürümek yetmiyordu şimdi koşuyordu içindeki çocukça bir coşkuyla koşuyordu sonra durdu baktı… Artık güneş görünmüyordu kavuşmuştu sevgilisine… Gecenin kollarında kaybolmuştu sarılmıştı karanlık geceye… Gecede mutluydu güneşine sarılmıştı sımsıkı kucaklamıştı.

İçinde tekrar sabahki uyandığındaki heyecanı hissetti sessizce haykırdı seviyorum gel diye

Gecenin sessizliğinde,

Öyle bir dur ki karşımda,

Soran gözlerle, ama yüzünde,

Hafif bir tebessüm olsun.

Sen miydin beni bekleyen,

İşte geldim bak de.

Şimdi yüzleş benimle,

Sevgimden mi, yoksa

Benden mi, şüphe ediyorsun

Söyle bileyim,

Ben karşındayım de.

Kaldır başını gözlerime bak

Orda kendini göreceksin

Tut bak ellerimi, ellerim

Zaten hep senin ellerindeydi,

Ya yüreğimi hiç sorma,

O zaten seninleydi,

Seni sevdi, seni bekledi de

Gecenin sessizliğinde.

Öyle haykır ki sevgini

Ay şahidimiz olsun,

Yıldızlar dans etsin,

Gecenin sessizliğin de

Seni beklediğime değsin...

1dost@sacide

Etiketler :

Bu Yazıyı Yazdır Bu Yazıyı Yazdır

4 Kere Cevaplanmış to “Ay Şahidimiz Olsun”

  1. 1
    Nesrin ATEŞ ŞENGÜLEN Says:

    çok dokunaklı bir yazı olmuş, etkileyici, hüzünlü. Tebrikler Sacide hanım..

  2. 2
    Çapar Kanat Says:

    Yazınızı okudum,tebrikler
    Çapar Kanat
    Çiftçi-Çiğ Süt Üreticisi

  3. 3
    Sacide YAYLAZ Says:

    Teşekkür ederim Nesrin hanım...Sevgilerimle...

  4. 4
    Sacide YAYLAZ Says:

    Teşekkür ederim Çapar bey...



2007-2012 Bilgi Agi / Turkiye nin Interaktif Kose Yazari Gazetesi

Designed By Online Groups
ÇÖZÜM ORTAKLARIMIZ

bizajans, kent akademisi, sunubank