Atlantis\’ten Gelen Memur
Siyahbeyaz televizyon zamanlarından hatırlıyorum... Siyah ve beyaz. Yokluk güzeldi. Hayal etmek güzeldi. Geceleyin upuzun tarlalar... Hele bir de ay ışığı varsa... upuzun tarlaların ardında beni hiç korkutmayan dağlar, tepeler;onların karaltıları. Okul lojmanının balkonu o ıssızlığa bakıyordu. Başaklar salınırdı huzurluca. Ay ışığı olmadığı zamanlarda da yıldızların aydınlığı yetiyordu. İnce hışırtılar... İnce ince dolanışı yumuşak uğultunun... Siyah beyazdı... veya, şimdi ben öyle hatırlamayı seviyorum. Ben orada ne isem işte oyum. Orada her ne isem işte oyum. Bir duyuş, bir uğultu anı, bir beyazdan öte siyahtan beride.Neyim ben başakların narin aralarında dolaşan... bir bakış... bir koku...bir dolaş
***
Memurken insan böyle de düşünüyor işte. Parmaklarımın arası... yüzgeç gibi ellerim. Bak! derdim. Atlantis'ten geldim ben. Bir çocuk böyle diyorsa doğrudur. Hiç değilse anasının karnında yüzmez de ne yapar bir çocuk bir zaman önce. En azından bu yüzden doğrudur. Öyle derdim... Fakat kimse yoktu yanımda. Kendi kendime konuşurdum. Benim hiç arkadaşım yoktu. Hayali arkadaşım da yoktu. Kendimi inandırmayı severdim. Sever miydim? Severdim tabii.
***
Hiçbir şey kaybolmuyor. Uğultuya döndürüyor; dönüyor, dönüşüyor...hiçbir şey kaybolmuyor.
Bir haftadır Atlantis'ten gelen bir memur olduğumu düşlüyorum. Özellikle ben çabalıyorum bu konuda. Büyüdüğüm için bilinçli karar denen şeyi kendimin başlatmış olduğu uğuldusunu...evet, ben başlatıyorum. Büyüdüm ben çünkü.
Bir yalan olabilir bu Atlantis konusu (Anamızın karnını yüzülen bir yer olarak saymazsak). Fakat, neden ben hep bir yerde durup durulurken hep geliyorum. Gelinen bir yer: insanlar, işyerleri, amirler, memurlar, diğer halktan insanlar, kediler, köpekler. Bir yer..fakat hep gelinen bir yer. Tık tık dönüp duran bir saatin kendine ait bir saatinin olmayışını hatırlayışı gibi. Anımsaması gibi,, daha doğrusu. Tık tık saat kişisaat'in hatırı-belleği olmaz.
Benim dışımdakiler Atlantis'ten gelmemişse sanırım ben hep Atlantis'ten geleceğim. Durduğum yerde dursam bile; bana sorarsanız ben durmuyor olsam bile.
