Atatürk’ün Bandosu
Hazine;
Kaf dağının tepesinde…
Denizin yedi fersah dibinde…
Yanardağın içinde değildir.
***
Hazine…
Gözümüzün önünde olup göremediğimizdir.
Aklına inandığımız ama fikrine sormadığımızdadır.
Anıları karıştırıp, ortaya çıkarmadığımızdır.
Elimizin altındayken değerlendirmediğimizdir.
Yeni değerler ararken…
Maliyeti sıfır varlığımıza sahip çıkmadığımızdadır.
***
Hazine, geçmişi bugüne taşımaktır.
Dünün değerini bugün çıkarıp, yarın için kullanmaktır.
Hazine, ille de para, altın, mücevher değildir.
Bilgi, belge, hatıra ve unuttuklarımızdır.
***
Sakin şehir Seferihisar böyle bir hazineyi ortaya çıkardı.
1980 ihtilalinin yok ettiği…
Güzelliğiyle tarihe gömdüğü, o günden geçen yıla kadar unutulan ilçe bandosunu yeniden yarattı.
***
O bando ki, gerçekten hazineydi
Atatürk’ün cebinden çıkardığı 10 lirayla yaratılan değerdi.
Kısaca hikâyesi:
Yıl 1926, Atamız, Çeşme’ye gelir. Herkes keyiflidir.
Davul, zurna çalar.
Seferihisarlı Çınar Necati, kendini ortaya atar.
Başlar zeybek oynamaya.
Müziğe uyumlu, el-kol hareketi ahenkli, bakışları hedefli…
Ayakta alkışlanır.
***
Mustafa Kemal çok beğenir.
Sorar: Nerelisin?
Necati heyecanlı: Seferihisar’danım.
Cebinden 10 lira çıkarır verir.
“ İlçedeki gençleri topla, bu güzelliği herkese göster”
Bir ay sonra gençler toplanır, çalgılar bulunur.
Seferihisar Gençlik Birliği bandosu kurulur.
***
Yarım asırdan fazla hizmet verir.
Askeri darbe ömrünü bitirir.
30 yıl sonra aradan sonra…
Hazine’yi biri hatırlatır.
Bandonun ruhu, özü ortadadır.
Belediye Başkanı Tunç Soyer öncülük eder.
Gençler toplanır.
Enstrümanlar alınır.
Yeni kıyafet ve repertuarla…
Sakin şehir Seferihisar bandosu canlandırılır.
***
Kavga, gürültü, sıkıntı, sorunlarla geçirdiğimiz şu günlerde…
Seferihisar bandosu konserleriyle mutluluk sunuyor.
Aşk, sevgi, kardeşlik, marşlar ve unutulmayan eserleri seslendiriyor.
Tarihi kalede…
Meydanda…
Sokaklarda…
***
Atatürk’e minnet ve şükranla.
***********
