Atalarımız Evlatlarımız
Hayat su misali akıp gidiyor gözlerimizin önünde, bazen boz bulanık kabına sığmayan, bazen durgun ve sakin olağan.
Akıp giden ömrümüzde, seneler geçtikçe anlıyoruz birçok şeyi, bir zamanlar anlam veremediğimiz, sebeplerini sorguladığımız soruların cevapları birer birer diziliyor zihnimizin bir köşesinde. Zorlu yollarda bizlerin elinden tutmaya, yol göstermeye çalışan büyüklerimizin sözlerini daha bir anlar oluyoruz zamanla, en çok da anne ve babamızın sözleridir kazınan hafızalarımıza. Daha iyi anlar olduk birçok şeyi, neden bazı sözlerin yumuşak bazılarının ise sert söylendiğini.
Şimdi bizler de birer anne, birer baba olduk ve zaman aktı geçti, anne ve babalarımızla yer değiştirdik, aynı konuma geldik. Farkında mısınız ne kadar onlara benzedik. Hatta birçoğumuzun duyduğu sözler çınladı şu an kulaklarımda. ‘tıpkı büyükannem gibi oldun’ ya da ‘tıpkı büyükbabam gibisin.’ Hâlbuki şu an farkında bile değiller, zaman akıp geçtiğinde sular yolunu bulduğunda, onlar da tıpkı bizler gibi olacaklarından habersizler.
Atalarımız ve evlatlarımız; geçmişimiz ve geleceğimizi, kendimize bakarak da görmemiz mümkün. Bizler nasıl her geçen gün büyüklerimize benziyor isek, gün gelecek evlatlarımız da bizler gibi düşünüyor, aynı tavırlar içine giriyor olacaklar, istemeseler dahi bizler gibi olacaklar çünkü bizlerden gördüklerini bir sonraki kuşağa taşıyacaklardır.
Aramızda ne kadar kuşak farkı olursa olsun, ne kadar düşünce yapıları farklı olursa olsun bizleri her zaman atalarımızla ve evlatlarımız ile birleştiren en büyük duygu, sevgi bağımızdır. Geçmiş ve gelecek arasında canımızdan can, kanımızdan kan ile kurulan bir köprü ağıdır.
Birbirimize ne kadar kırılsak da, aramızda her ne geçerse geçsin evlatlarımız ve atalarımız söz konusu olduğunda gözümüzün hiçbir şeyi görmeyeceğini de biliriz. Onlara gelen en küçük zararda bütün kırgınlıkları, kızgınlıkları bir kenara atıp onlara koşacağımızı da biliriz. Her ne olursa olsun, onların canı bir yanarsa bizim canımızın bin kat daha fazla yanacağına eminiz.
Geçmiş ve günümüz arasındaki sosyal davranış biçimleri farklı olsa bile, bizler her zaman evlatlarımıza sevgiyi aşıladığımız için günü geldiğinde her biri renk renk çiçek açacak ve çevresine amber kokuları saçacaklar. Bizlere kazandırılan sevgi, merhamet ve vicdani duyguların aynısını bizlerde gelecek kuşaklara taşıdığımız gibi evlatlarımızın da kendi evlatlarına aşılayacaklarından hiç kuşkumuz olmaz.
Her insan içinde sevgi tohumu ekili olarak doğar, bazıları sulayıp büyütürken, bazıları da kurutur. Sulayıp büyütmek ise biz büyüklere düşer. İçimizdeki iyi ve kötüyü, çirkin ve güzeli şekillendirip gün yüzüne çıkarmak ise biz büyüklerin asli görevidir.
Aklıma gelen bir hikâyede;
Kızılderili dede ve torun oturdukları çadırın önünde oynaşan iki köpeği seyre dalarlar. Köpeklerden biri beyaz diğeri ise siyahtır.
Torun dedesine sorar ‘dede uzun zamandır bu köpeklere bakıyorsun neden biri beyaz diğeri siyah’ diye sorar.
Dede cevap verir ‘ her insanın içinde bir iyi bir de kötü vardır işte bu köpekler de onu temsil eder, beyaz iyiliği, siyah ise kötülüğün temsilidir’ der.
Bu cevap karşısında biraz düşündükten sonra torun tekrar sorar.
‘Peki dede hangisi galip olacak’ der.
Dede hiç düşünmeden cevap verir.
‘Ben hangisini daha fazla beslersem o galip gelir evlat’ der.
Evlatlarımız ve bizler arasında uçurumlar olsa dahi, bizlerle sürekli bir inatlaşma, didişme, tartışma ortamı olsa dahi, buluşulan ortak nokta hep aynıdır, o da sevgi bağı. Bizler her ne olursa olsun evlatlarımızın içinde büyüttüğümüz sevgi bağı gün gelecek ortaya çıkacak ve her geçen gün büyüyerek filiz atacak, çiçek açacak ve meyve verecektir. Bizlerden gördükleri, öğrendiklerini gelecek nesillere onlarda aktaracak ve tıpkı bizlerin atalarımızdan gördüklerimizi tekrarladığımız gibi, onlarda bizlerden gördüklerini kendi evlatlarına aşılayacaklardır.
Atalarımızın bizlere verdiği öğütte ‘ ne ekersen onu biçersin’ sözü ne kadar yerindedir. Ekilen sevgi bağı, güzellik şah damarımızda yol almakta ve günü geldiğinde de ortaya çıkmak üzere damarlarımızda yön bulmaktadır.
Atalarımızdan, evlatlarımıza bırakacağımız en güzel miras sevgidir, sevgi dolu bir yaşam bizimle olsun.
Sevgilerimle.
