Anadolu Otizm Vakfı (IV)
İnsanı boğan, strese sokan, kavga ve gerilim dolu bir gündemi kenara koyup; iç ısıtan, mutluluk veren bir konuyu yazmayı tercih ettim.Anadolu Otizm Vakfı'nı kuralı 13 ay oldu. Geçen ay, (Değerli kardeşim, Reyhan Pastaneleri sahiplerinden Ali'nin ikramı olan) devasa bir süper lezzetli pasta ile ilk yılımızı, kalabalık bir gönül dostları topluluğu ile birlikte kutladık.
Bir defa daha gördüm ve iman ettim ki; Rabbim hayırlı işlerde her türlü yardımı ve imkanı lütfetmektedir. Her sıkışılan noktada imdada yetişmektedir. Gerçekten, niyet hayırlı ise, sonuçlar da hayırlı olmaktadır. Birazcık da olsa, tereddütle çıktığımız bu yolda ne kadar çok kişinin ve kurumun yardımını ve desteğini gördük. Ve bu kadar kısa sürede, hayal etmediğimiz noktalara gelebildik.
1- İlk günden itibaren hep yanımızda yer alan Binalı Yıldırım'a ve Valimize, ilk kıvılcımı çakan sevgili kardeşim Şebnem Bursalı'ya (ve Yeni Asır camiasına), Ege'nin tüm yazılı ve görüntülü medyasına, Bakanımız Fatma Şahin'e, Vakıflar Bölge Müdürümüze ve ekibine il ve ilçe milli eğitim müdürlüklerine, halk eğitim müdürlerine ve ekiplerine, Güzelbahçe Belediye Başkanı Mustafa İnce'ye ve meclis üyelerine, Güzelbahçe'nin CHP, AKP ve MHP teşkilatlarına Yamanlar Koleji ve Hamdi Dalan Yelki İlkokulu yöneticilerine, tüm Yelki halkına ve İzmir halkına teşekkür ederiz.
2- Amacımız; Türkiye'de sayısı 600 bin (İzmir'de de 5-6 bin) olarak tahmin ettiğimiz otistik evlatlarımıza sahip çıkmak, özellikle 0-14 yaş döneminde gerekli eğitimi sağlamak, en önemlisi de tüm ülkenin dikkatini bu konuya çekmektir. Gerekli eğitim elemanı sayısının yeterli düzeye çıkması, yeterli eğitim merkezlerinin ve ileri yaşlarda gerekecek yaşam köylerinin sağlanmasıdır.
Bunun için yurt içinden ve dışından, tüm ilgili kurum ve kişilerle temas kuruyoruz. Devamlı literatür taraması yapıyoruz.
a) Konu ile ilgili olarak daha önce yol almış, tüm üniversitelerle (başta Anadolu Üniversitesi olmak üzere) ve vakıflarla (başta Tohum Otizm Vakfı olmak üzere) işbirliği yapıyoruz.
b) Kendisine minnettarız. İlk günden itibaren Ege Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Candeğer Yılmaz, hep yanımızda oldu. Geçen hafta gerekli protokolü imzaladık. Şimdi dünyanın ilk 500 üniversitesi arasına girebilmiş bu değerli kurumun; Genetik Bölümü (Prof. Dr. Ferda Özkınay ve Prof.Dr. Cihangir Özkınay başkanlığında) Çocuk Psikiyatrisi Bölümü (Prof.Dr. Cahide Aydın başkanlığında), Eğitim Fakültesi (Dekan Prof. Dr. Süleyman Doğan, Doç. Dr. Sunay Yıldırım Doğru ve Deniz Tekinersan kılavuzluğunda) ve diğer tüm birimleri ile müşterek çalışmalar yapacağız.
Protokol imzalanacak
c) Sağlık Bakanlığı İzmir Kuzey Hastaneleri Bölümü Genel Sekreteri Prof. Dr. Behzat Özkan ile de kısa bir süre içinde tüm evlatlarımızın (başta Behçet Uz olmak üzere) kendilerine ait hastanelerden en geniş biçimde yararlanılması için bir protokol imzalayacağız.
d) Nasipse "Yaşam Köyleri" projesini, gönül dostum Selim Amato ile beraber yürüteceğiz. (Bu konuda, tüm Türkiye'de kurulması gereken "Yaşam Köyleri" eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinden kaynak sağlayacak bir teklifi Bakanımız Fatma Şahin'e sunacağız.)
3- Elbette en büyük teşekkürü, bize ciddi, tutarlı maddi destek sağlayan hayırseverlerimize borçluyuz. Rabbim, hepsinden razı olsun. Sağlık ve bereketli kazançlar versin. Diğer imkan sahiplerine de bu çok hayırlı işlere destek verme ferasetini lütfetsin.
a) Rıza Akça, çok ciddi harcamalar yaparak, Türkiye'nin en iyi eğitim ve rehabilitasyon merkezini bize kazandırdı.
b) Ali Pehlivanoğlu hep yanımızda oldu. Ne zaman sıkışsak koştu. (Direk ve endirekt olarak, ki çoğu kendi cebinden olmak üzere) 500 bin liraya yakın bir destek sağladı.
c) Ege-Koop Genel Başkanı Hüseyin Aslan, yaklaşık 2,5 milyon TL değerinde arsayı bağışladı. İnşallah buraya 700 - 800 kişilik bir eğitim rehabilitasyon ve meslek edindirme merkezi yapacağız.
Eğitimler tam gaz
d- Büyük tutarlarla bağışları yapan; Timuçin Turan, Hüseyin Özdilek , Mesut Sancak, Sakıpağa Ailesi, Ahmet Küçükbay, ESBAŞ, EBSO, Balparmak Şirketi, bize piyangodan kazandığı aracı hediye eden Emrullah Soytürk, Kaptan Altay Altun, Yusuf Uz, Mehmet Albaş ve isimlerini tek tek yazamadığım için buradan özür dilediğim yüze yakın hayırsevere, teşekkür ve dualarımızı sunuyoruz.
e- Elbette asıl yükü, başkan yardımcımız Nüvit Uyan, Yönetim Kurulu üyelerimiz ve 45'i eğitimci olmak üzere 50 çalışanımız çekmektedir. İzmir eski Turizm Müdürü Sevinç Gür tam bir amatör ruhla koçturmaktadır. Adem ve Hande evlatlarımız ile tüm ekip inanılmaz bir başarı ve performans sergilemektedir. Eryetiş Kurtaral, spor derneğimizi kurmuştur. Kızı Müjde ile birlikte hem çocuklarımıza hem de ana, babalarına hizmet vereceklerdir. Bu arada öğrencilerin anneleri için meslek edindirme kursları ve eğitim seminerleri başlamış olup halen devam etmektedir. Eğitimcilerimiz ücretsiz olarak bize başvuran evlatlarımızın test ve tespitlerini yapmaktadır. Ege Üniversitesi Genetik Bölümünün kapasitesi çok büyüktür ve genetik testleri ABD düzeyinde yapmaktadır.
Şu an 34 öğrencimiz vardır. Bunun 16'sı bursludur. Nasipse gelecek yıl kontenjanı 70 – 80'e daha sonra da 150 – 160'a çıkarmayı planlıyoruz. Kampüsümüz hizmete girince kapasite 700 – 800'e çıkacaktır.
Bir evladımızın aylık maliyeti 4 bin liranın üzerindedir. Bir öğrenciye 1,5 eğitimci düşmektedir. Aylık harcamamız 120 bin lira civarındadır ve çok büyük bölümü eğitimlere yapılan ödemelerdir.
Evet; niyet hayır, ekıbet hayır. Rabbim, yüzümüzü kara çıkartmasın. İnşallah ülkemiz nüfusunun yüzde 12'sini teşkil eden yaklaşık 8 milyon engellimizin tümü en iyi imkanlara kavuşurlar...
Düzeltme ve özür
Geçen haftaki yazımda, Önder Aytaç'ın internet sitesindeki bir yazısından alıntı yapmıştım. İran ile ilişkilere dikkat çekmiştm. Van'daki Tebriz Üniversitesi'nden bahsetmiştim.
Önceki Milli Eğitim Bakanımız Ömer Dinçer aramak nezaketinde bulundu ve “Yazıda yer aldığı tarzda bu üniversitenin kuruluşuyla ilgili bir imzasının olmadığını, zaten o tarihte Bakanlık görevinden ayrılmış bulunduğunu, hiçbir İran yetkilisi ile birlikte atılmış imzasının bulunmadığını; yazmadan önce kendisini arayıp bilgi almadığım için bana kırıldığını ifade ettiler. Sevdiğim, Başbakanlık Müsteşarı iken birlikte “Kamu Yönetimi Reformu” çalışmalrında bulunduğum bir kardeşimi üzdüğüm için özür dilerim.
