ABD’nin Dediklerini Yapmazsan, Urumçi’yi Kaşırım
Eş başkan “Suriye’ye dur, muhalefete vur” emrini verdikten sonra Çin’e gitti.
Gitmeden önce, Suriye meselesini Çin’de görüşeceğini, gündeminde siyasi meseleler olduğunu açıklamıştı.
Doğrudan Çin’in Urumçi bölgesine gitti. Neden önce Urumçi’ye gitti, onu ilerleyen satırlarda analiz etmeye çalışacağım.
Obama’nın “kuryesi” olan Eş Başkan, Çin’den şu iki önemli talepte bulunacak.
Birincisi, Çin’in Birleşmiş Milletlerde Suriye’ye verdiği desteği çekmesidir. Yani vetosunu çekmesidir.
İkincisi ve daha önemlisi; Çin’in, İran’ın Nükleer Enerjiye sahip olmamasında Amerika’nın yanında yer almasıdır. Bunun dışında, İran’ın Suriye’ye verdiği desteği kesmesi için, İran’ın ikna edilmesini, Çin’den istemektir.
Eğer bu isteklerimize olumlu cevap verirseniz, Türkiye olarak Çin ile ticari ilişkilerimizi geliştiririz.
Amerika’nın kazançları üzerinden, Türkiye ulusal pazarlarını Çin’e açmaktır.
Yani Çin’in, Suriye ve İran düşmanlığına karşı, Türkiye Çin ticareti…
Başka bir dille, komşularımıza Çin’in düşman olması karşılığında ticaret yaparım anlayışı…
Eğer yukarıdaki hususlara Çin hayır derse, Türkiye olarak, Urumçi’deki Türkleri kaşırım tehdidi.
Urumçi ziyareti, Amerika’ya verdiğiniz görevleri yapmaya başladım, işaretidir.
Amerikan dış siyasetinde, Urumçi’deki Türklerin Çin’e karşı kullanılması önemli yer teşkil eder. Urumçi’deki tüm muhalifler, Amerika’da yaşar. Başta, Urumçi’nin belli başlı zenginlerinden ve Çin muhalifi Rabia Kadir Amerika’da yaşar.
Urumçi ziyareti göstermiştir ki, Amerika yeniden Urumçi üzerinden Çin vurmaya niyetlidir.
2011 yılında Çin/Türkiye ticareti 25 milyar doları bulmuştur. Çin ile Amerika’dan bağımsız ilişkilerin geliştirilmesi, ilişkilerde Türkiye’nin çıkarlarından hareketle yol alınması, ilişkilerin sağlığı bakımından çok önemlidir.
Aksi takdirde, ilişkiler Urumçi özeline indirilirse, gelişmez.
PKK ne ise, Urumkçi’deki ayrılıkçı hareket de odur.
Amerika’nın talimatları ile giderseniz, Suriye, İran ve Urumçi öne çıkar ve gelişmez.
Ama gidişat öyle olacak gibi görünüyor. Bir tek çıkış var. Çin’in beş bin yıllık devlet deneyiminin bu işi olumluya çevirmesidir.
