78’lerde Nelere Tutkunduk?
Yoldaşlık, arkadaşlık, merhamet, vicdan, vefa, okumak, tartışmak, sanatsal etkinlikleri izlemek, özellikle tiyatro, sinema, dinletiler, edebiyat, şiir…
Üniversite öğrenciliğim 1970’li yıllarda, önce iki yıl(1974-76) ODTÜ’de, ardından 6 yıl(76-82) Siyasal Bilgiler Fakültesinde(Mülkiye) geçti.
Türkiye Gençliğinin belki de en politik dönemiydi 78’li yıllar…
Öldürmeler..olaylar..korku,mahpusluk..okullarda boykotlar, forumlar, yürüyüşler..
Elbette o dönemin çok yönlü olarak sosyolojik, politik ve sınıfsal analizleri yapılmakta ve incelenmektedir. Roman ve öyküleri yazılmakta ve yayımlanmaktadır.
Elbette bugün aynı şeyleri yaşamak istemeyiz. Ülkemiz ve toplumumuz çok ağır bir süreçten geçmiştir.
Ancak o günlerin güzel değerleri de anımsanmalı ve günümüzde yeniden bir başka düzeyde de olsa yaşanabilmelidir.
Örneğin; arkadaşlık, sırdaşlık, yoldaşlık, acıma duygusu ve merhamet, bağlılık, vicdanlı ve adil olma duygusu gibi nice değerlerimiz..
Günümüzün tüketim kültürü içinde nerdeyse adı bile unutulmakta olan güzel duygular, insanı insanlaştıran erdemlerdir.
Politik kimlikler öne çıktığı için aşk ve sevgi gibi bireysel durumlar-duygular baskılanırdı, gizlenirdi, yarım ve eksik yaşanırdı..
Toplumsallık(belki de biraz abartılarak) her yerde egemen gibi görünürdü.
Bugün yeniden çıkarsız arkadaşlığın, yoldaşlığın romanı yazılsa, öyküsü anlatılsa hemen alıp okuruz.
Vefanın, değerbilirliğin müziğini kim dinlemez? Merhametin sesine nasıl kulak tıkayabiliriz?
78’li dönemi sadece bir nostalji(geçmiş özlemi)olarak değil, olgunlaşmada bize kattıklarıyla da anımsamalıyız. Sizce de öyle mi?
Ha, bir de o dönemi yazacak olanlara Orhan Kemal’den bir hatırlatma:
Orhan Kemal yazmak isteyen bir arkadaşına şu öğüdü vermiş;
“Konuyu düpedüz yaz. Anlattığın gibi. Edebiyat yapmaya sakın kalkışma. Büyük yazarları okurken süslemeli, dolambaçlı laflar görüyor musun hiç? Koskoca yazarlar, Gogol, Hemingway edebiyat paralamaya kalkışıyor mu? Yüreğini aç ve apaçık yaz kardeşim.”(Ahmet Say, Bir Zamanların Ankara’sı, Cumhuriyet Kitap, Sayı 1092)
Demek ki, iyi edebiyatın sırrı, açık, yalın yazmakta ve samimi olmakta. İçtenlik en önde gelen özelliktir.
