-39 Derecede Sarıkamış’ta Selam Duranlar!.
Sarıkamış' Şehitlerimizi Hayırla Yad Ediyoruz..
Var mı içinizde hiç, eksi otuz derecelerde bu vatan için nöbet tutan..
Var, var.. Sizi bilmem ama ben 1993 yılında, Sarıkamış'ta vatani görevim sırasında, tam -39 derecede, gece - gündüz nöbet tuttum...
Tabiki benden önce tutanlarda vardı, şimdide var, yarında var olacaktır,
tıpkı 96 yıl önceki var olup ta Şehadete ulaşan Mehmetcikler gibi!...
.
Nöbetim esnasında mezarların başına çömelir dakikalarca ağlardım..
O göz yaşlarım -39 derecede kristalleşir kar gibi yağardı moraran dudaklarıma aşağı..
Ve ne kadarda iyi anlardım ki, O doksanbin ana kuzusunun bu soğuğa nasıl dayanamadıklarını!..
.
Ben 2 saatte bir nöbet değiştirerek soba başında ısınıyordum ama onların öyle bir şansları yoktu.
Benim bot üzerine bot, parke üzerine parke, hatta ve hatta bazen koynumuzda el kadar küçük cep sobaları taşırdık, buna rağmen yinede üşürdük,
ama üşümemişcesine dimdik tutardık nöbetimizi, O şühedanın huzurunda saygıyla....
Bir acıyı ya da sevinci daha iyi anlayabilmek için birebir benzerini yaşamanız lazımdır aslında..
İşte, bana nasip olduda bu mübarek şehitlikte nöbet tutarak, O insanların tek kurşun atmadan, savaşmadan nasıl donarak şehit olduklarını daha iyi anladım..
Sarıkamış Destanı denince, okununca ben bir başka acı hissederim, tüylerim diken diken olur hep duygulanırım, bir de Çanakkale de...
.
Bu anlattıklarım benim anım ya da önemli hatıralarım ama Sarıkamış ve Çanakkale destanlarıda Türk Milletinin hafızasına kazınmış önemli tarihi vakıalardır..
Yeni çıkan, "Şu çılgın Türkler, Şu boğaz harbi", gibi kitaplarla Çanakkale'nin kahramanlığı bugünkü gençliğe harikulade yazılarla anlatılmasına rağmen, henüz Sarıkamış dramını anlatan bir kitabın çıkmadığını biliyoruz...
Allah nasip ederse, ben yazana kadar çıkmazsa, emekli olunca ilk işim tekrar Sarıkamış'a giderek bu hüzünlü destanı irdeleyeceğim ve bu Aziz Milletin çocuklarına yazarak, sevdirerek okutacağım..
..
Her ne kadar uzunca bir zamandır suskun kalsakta Sarıkamış'a, ufaktan ufaktan kıpırdanmalarda başlamadı değil..
Bunlardan biri de Sarıkamış Dayanışma Grubu..
Türk Milleti adına şükranlarımı iletiyorum bu Gönül Dostlarına..
İyi ki varsınız, iyiki klasikleşmiş devlet anma töreninden farklısınız....
.
İşte şimdi bu grup her sene Sarıkamış Şehitleri anısına farklı etkinlikler düzenliyor..
Bu senede dikkat çekici bir etkinlikle, aynı duyarlılığı göstererek, benim yaşadığımı yaşayarak, benim hissettiklerimi hissetmeye çalıştılar..
Sahsım adına sevindim, onurlandım, eminim benim gibi duyarlı insanlarda sevinmişlerdir..
Sarıkamış Dayanışma Grubu ile Arama Kurtarma Derneği'nden (AKUT) 60 kişilik ekip, Sarıkamış Harekatı'nın 96. yıldönümünde şehitlerimizi beraberce andı.
Erzurum'un Şenkaya ilçesine bağlı Bardız köyü yaylasında kurulan kampta bir gece geçiren Sarıkamış Dayanışma Grubu Başkanı Prof. Dr. Bingür Sönmez ve ekibi,
2 bin 450 metre yüksekliğinde bulunan ve hava sıcaklığının eksi 10 dereceye kadar düştüğü yaylada,
96 yıl önce Sarıkamış Harekatı'na katılan askerlerin çektiği acıyı ve sıkıntıyı bir nebze hissettiler..
Öyle ki bırakın -39 dereceyi, kampa katılan gruptan bazıları -10 derece soğuk havaya bile dayanamayarak hastalanmışlar..
Varın gerisini siz düşünün.
Ya 96 yıl önceki 90 bin Mehmetçiğe ne demeli..
Tek kurşun bile atamadan, tüfekleri kucaklarında, Allahuekber dağlarında donarak şehit olan, daha bıyığı bile terlememiş kınalı kuzuları Rahmetle anıyoruz..
SARI KAMIŞ ÜSTÜNDE KAR,
ALTINDA MEHMED'İM YATAR,
Biz ise, onların sayesinde varız
Ve sıcacık yatağımızda yatarız....
İnsan başka kimselerden pek çok şeyler öğrenebilir fakat dehanın keşfi beşiği galiba yalnızlıktır.
Bu yalnızlığımızın en kötü çeşidi kalabalıklar içinde olanıdır.
İşittiğin sözler senin için bir mana ifade etmez... Senin söylediğin kelimeler ise kimsenin umurunda değil...
Büyük insan olmanın en önemli izi emaresi, sarsılmaz inançlarına bağlanmış olmasıdır.
Güçlülerin duruşuna göre hayatını ayarlamaz.. Toplumun dalkavukluğunu yapmaz. Devirlere, zamana göre aslını değiştirmez. Ortamı kendine uydurmaya çalışır.
Siz benim için öylesiniz. dosdoğru.
23-28 aralık, halep, humus, hama ve şam şehirlerine kültürel geziye gittim 4 arkadaş ile. Ve biz çok güçlü bir milletiz. En az 30 yıl ortadoğudan ilerdeyiz. Bilim, ekonomi, özgürlükler, stk. lar, kültür, sanat, ..ama fakat kıymet bilmiyoruz. Çok zenginiz. Orada müthiş bir tarih var. yoğun duygular yaşadık.
Velhasılıkelam İnsan neye susamışsa onun sarhoşu olur. Ben de sarhoş gibiyim. Şam şehri dışında halkı sarhoş gördüm. Ekmek sarhoşu olmuşlar. Geçim derdi sarhoş etmiş o garib halkı. hüzünlü halk.
"Ne sen vazgeçersin sevdandan,
Aralık 28th, 2010 at 10:49Nede ben dönerim en hisli inadımdan..."
Eyvallah..
Aralık 28th, 2010 at 12:45Güzel Dost..