14 Şubat: Dünya Öykü Günü
Bugün sevginin yanı sıra Dünya Öykü Günü.
Uluslararası PEN Edebiyatçılar Derneği, Türkiye’nin önerisi üzerine 14 Şubat’ı Dünya Öykü Günü ilan etmişti.
Her aşk, her sevgi, nice öyküyü içerdiğine ve daha nice nice öyküye gebe olduğuna göre... Neden olmasın!
İnsanlar öyküleriyle yaşarlar, varlıklarının bilincine ererler.
Siz hiç öyküsüz sevgi, aşk, sevda gördünüz mü, duydunuz mu?
Nice şiirler niçin yazılmış, türküler neden yazılıp söylenmiş, şarkılar bestelenmiş, değil mi?
Her sevginin içinde acı, hüzün; her sevdanın yanında ayrılık bulunur. Ayrılıklar da sevdaya dahildir elbette.
Yaşam sevgisiyle, hüznüyle, yanlışı ve doğrusuyla, yağmuru-bulutu-güneşi ve rüzgarıyla bir bütündür.
14 Şubat'larda sevdiklerinizle birlikte öykülere ve türkülere de tutunun.. Kuğuların kuzucuklarına yönelmesi gibi, narin ellerinizi ipeksi yüreklerin sıcaklığına bırakın..
Sevgi emekle ve paylaşmakla çoğalır. Derinleşir, Aşk yaşamın her çeşit diyalektiğini(zıtların birliği ve mücadelesini) içerir.
Duyguların her yöndeki zirvesi aşk halinde yaşanır, içselleşir.
Ne demiş Seyrani;
"Aşk ipliğiyle yapılan dikiş
Kıyamete kadar sökülmezmiş"
Candan sevmektir aşk kanımca. İşlerini de, çalışmalarını da aşkla yapan insanların sayısı artsa dünya ne kadar güzel olurdu.
Vardır her sevginin ve aşkın bir öyküsü mutlaka.
14 Şubat dünya öykü gününde Leyla Erbil'in bildirisinin okunmasını öneririrm yazar-okur dostlara.
Kalan isimli romanıyla buluşsak birlikte.
Nedir geriye kalan bir yaşamdan, bir ömürden?
Bir aşk, sevgi, dostluk ilişkisinden..?
Yılın her anma gününde, haftasında, bayramında, mevsiminde bu sorgulamayı çok severim.
Ne kaldı o günden-süreçten- olgudan-eylemden- tarihsel dönemeçten diye, sorarım- sorgularım uzunca ve derince..
Geçen 14 şubattan, emekçi kadınlar gününden, Cumhuriyet bayramından, ne bileyim işte, Büyük Taarruzdan, ulusal egemenikten bugüne ne kaldı diye bir incelemeye-araştırmaya girerim örneğin.
Sorgulanmayan hayat yaşanmış değildir yönünde bir söz söylemiştir Sokrat.
Ama bugün sevgiyi yaşama, yoğunlaştırma günü. Öykülerimizi derinleştirme, içimize yeni ferahlıklar getirme günü.
Sizler yaşayın, bizler de yazalım, paylaşalım..
Öykülerin sıcaklığıyla sevgiler...Türkülerin inceliğiyle kucaklaşmalar...selamlar...
