“Daha Karpuz Kesecektik”
Her ne kadar yük olmaya başlayan yüzsüzler için söylense de, bu laftan hazzetmedim.
Bu alayda, içten içe bir aşağılama, itme var; belki de bundandır.
Taraf gazetesi, YAŞ toplantısı öncesinde Genel Kurmay başkanı da dâhil olmak üzere 3 kuvvet komutanın emekliliklerini istemesi üzerine: “Ordunun zirvesi bırakıp gitti; daha karpuz kesecektik” diye manşet attı.
Generallerin taleplerinin kabul edilmemesi vb. nedenlerle, generallerin emekliliklerini isteme yoluyla bir anlamda istifa etmeleri, umurumda değil. Üstelik bu durum, sivil siyasetin ağırlık kazanması adına da, sevindirici bir gelişmedir.
Hatırlayınız geçmişte her YAŞ toplantısı alayı vala ile yapılır, medya, bilmem hangi generalin bilmem ne özelliklerini saya saya bitiremezdi. Bilmem hangi generalin genelkurmay başkanı olması, halkı ilgilendirmiyor. Ama bu ülkeyi asker sivil bürokratik oligarşi yönettiğinden dolayı, kuvvet komutaları için medyada yağ çekmenin haddi hesabı yoktu.
Ne utanç verici günler yaşadık.
Apoletlerin keyfi gücüne dayanarak ne had bildiren, ne kükreyen konuşmalara şahit olduk.
Türkiye, normal olmayan koşullarda yönetildi.
Hadi, şimdi de toplumla dalga geçsinler; bu gördüğünüz borudur, bu bir kâğıt parçasıdır desinler!
Hadi, tanırım iyi çocuklardır desinler, aba altından sopa göstersinler bakalım!
Hadi, eleştirilere karşı kükreyerek had bildirsinler bakalım!
Medyaya gelince, hadi şimdi de çeksinler yağlarını.
Allayıp pullayıp pazarlasınlar!
Ama satamıyorlar değil mi?
Alıcıları kalmadı!
Ve o utanca, utandıklarından değil, devir değiştiği için dalamıyorlar!
Köprülerin altından sular akıyor, akıyor!
Madalyonun bir yüzü böyle, peki diğer yüzünde durum nasıl?
Hiç de iyi değil.
Taraf gibi belli bir entelektüel düzeyi olan gazetenin, generallerin emekliliklerini isteyerek bir tür istifa etmelerini, bu yolla bir protesto tavrı ortaya koymalarını, “Daha Karpuz Kesecektik” manşetiyle vermesi, bir başka ayıbın ifadesidir.
Bu düzeysiz manşet, Taraf’a yakışmıyor.
Gerçi Taraf gazetesi şu sıralar başka düzeysiz, maniple manşetler da atıyor. Örneğin, “Yoldaş General” gibi.
Bunun bir nedeni olmalı?
Doğrusu bunu bilemiyorum.
Karpuzlu manşetin, Taraf okuyucusundan da tepki topladığı kanısındayım.
Kaldı ki, ertesi günkü Taraf’ta, gazetenin karikatürcüsü Tan, köşesinde karikatür çizmek yerine, konu manşete tepkisini koyan bir paragraf yazdı.
Şöyle diyor Tan: “Taraf gibi bugüne kadar savunduğu değerleriyle el üstünde tutulan saygın bir gazetenin dünkü birinci sayfa başlığında politik gündemin çok hayati bir konusunda açık bir haber ve yorumun merakla beklendiği bir sabah, on yıl öncesinden kalma düzeysiz bir banka reklâmının çoktan zihinlerden silinip çöpe gitmiş ucuz bir sululuğunu matah bir espri sanısı ile tekrarlamaya gerek duyulduğunu görmek beni pek çok okuyucu gibi mutsuz ettiği için bugün yan çiziyorum ve bir cümlede bunları yazıyorum.”
Gazetecilikte mizah, espri, ironi mutlaka olmalıdır. Ancak kabalığa, çiğliğe, düzeysizliğe düşmeden yapılmalıdır bu.
Her şeyden önce böylesi manşetleri, Ahmet Altan’a yakıştıramıyorum!
Bunları niye mi yazdım?
Şimdiye dek hiçbir gazeteye benim gazetem demedim.
Bazı düzeysiz yazılar olmasına ve bütün marjlarıma rağmen, ben bir Taraf okuruyum da ondan!
İkincisi, eleştiri hakkımı kullanıyorum!
Ve aynı yazıyı Taraf’a da gönderiyorum: Yayınlanması için değil (kaldı ki, yayınlamaları da gerekmiyor), tepkimi bildirmek için.
